yabana atılmamalıdır. insanın karşılaşabilceği yeniliklerin ucu bucağı yok, tek sorun büyük çoğunluk denemeden öğrenemez, denemek ister. Sobaya dokunmak ister, eli yanmaz sanır. Aşık olur bitmez sanır. Sağlıklıyken ölüm gibi kesin olgular bile uzaklaşır. Tecrübe dediğini kazık yemektir diye küçültmeyin. Herkesin düşündüğü şey aynı bile olsa herkes farklı hisseder. Tecrübe etmiş olmak oysa ki, acı ya da tatlı, herkese mutluluk vermelidir bence. Önceki entryleri tekrar etmek gibi olmasın ama tecrübe etmek, yaşamaktır. Sevin onu, kucaklayın.
benim için 2013 yılında başlayan ve 2015 aralıkta biten süreç. sonunda iyi bir işim oldu mu oldu ama iki buçuk yılda baya baya maddi manevi zorlandım. iibf mezunu olmayanlara tavsiyem bulaşmamaları*, iibf ciler içinse özel diplomalarınız ya da yetenekleriniz yoksa a kadrolar için 1-2 yıl bu stres çekilir, emin olun.
köpek gibi değil, ince ve derinden; insan gibi özlüyorum eskimeyen sevgilimi. bence kimse aşkından, sevgisinden umudu kesmesin peşini bırakmasın. sonra zor oluyor yaşaması...
--spoiler--
Hangi sezondu hatırlamıyorum bir tecavüz sahnesi vardı. Dehşet ve şok olma ifadelerinin tam hissettirildiği izlediğim en gerçekçi tv sahnelerinden biriydi. Rip tony reyiz...
--spoiler--
FRANSIZ baskısında Napolyon karakterinin adı cesar olarak geçer. Sanırım fransızların kafalarında Orwell in istediğinden başka bir şeyler canlanmasın diye.
ben yıllardır takip ediyorum, yazıyorum falan ama kendisini hiç sallamıyorum. yani kendisi hakkında bu kadar muhabbet sıkıntıdan çıkıyor zaar. başka bir neden bulamadım.