ne yazık ki saçmalığın daniskasıdır. memleketimde afganlar hergün intenet kafe'de keyif çatıyor, bilardo oynuyor, türk kızlarına ters ters bakıyor, günlerini gün ediyorlar. bir de yetmezmiş gibi bizim işe girmemizi engelliyor ve evlerimizi soymaya kalkıyorlar. hiç kimse kusura bakmasın ama sabır da bir yere kadardır, patlama noktasına geliyoruz.
edit: ne diye eksiliyorsun orospunun çocuğu, gazinin 370 tl alması çok mu hoşuna gidiyor?
aynı ırktan, aynı kandan, aynı soydan geldiğimiz kandaşlarımız azerbaycan türkleriyle birleşmektir. mutlu olmaktır, güçlü olmaktır, her türlü engeli kolaylıkla aşmaktır. hayali bile insanı mutlu etmeye yetiyor.
az önce başımdan geçen bir olay. aynı okulda okuduğum bir kız ile aramız iyiydi, sevgili olma aşamasına gelmiştim ve hiç bir zaman türkçülük'ten bahsetmedim tabi bugüne kadar. bahsedince ben de bu konunun ne zaman açılacağını merak ediyordum dedi ve sosyalist olduğunu söyledi. söyler söylemez dumur olan ben ona türkçülüğün önüne engel olan bir düşünceyi benimsediğini söyleyip kendisini def etmemle olay kapanmıştır. ha pişman mıyım? asla değilim. türk ırkı sağ olsun...
su götürmez bir gerçektir. burada her hangi bir şey yazmayacağım, sizi elinizi vicdanınıza koyup adam akıllı düşünmeye davet ediyorum. kürtlerin bu güne kadar türk ırkına ne faydası oldu?
her yıl bayburtlular tarafından coşkuyla kutlanan 21 şubat kurtuluş etkinliklerinin bu sene yasaklanması olayıdır. tayyip'in ermeni ve kürt kardeşlerini aşağıladığı gerekçesiyle yasaklanan kutlamalar bundan böyle kapalı alanlarda şiir vb. etkinliklerle yapılacak. 94 yıldır kutlanan etkinliklerde bugüne kadar hiç bir problem çıkmayıp, pkk'lı birand'ın açıklama yapması ve belediye başkanının konuşmasından sonra problem çıktı, oysa ki bu tür konuşmalar her sene yapılır. etnik döküntü götü yalamak o kadar azdırıcı boyuta ulaşmış ki her sene kutladığımız şeyler de artık yasaklanmaya başladı.
şaka gibi gerçek, bugün babamın başına gelen talihsiz olay. soğuktan korunmak isteyip arabanın motoruna giren kedinin, babamın kontajı çevirmesiyle bacağının şarj dinamosuna takılıp kırılmasıyla sonuçlanan üzücü bir olay. babam gerçekten kahroldu üzüntüden, en son belediyeyi arayıp iğne vurdular ve kedi gözlerimizin önünde öldü. bazen düşünüyorum da hayvanların ölümüne bile bazen insanların ölümünden çok üzülüyorsunuz.
