Acı Çekene Saygı
Tanrıyla aynı fikirde değilim
intihar edenlerin
cehenneme gideceği konusunda.
kainatın yaratılışına
katılmaktan bıktığımda ruhum,
intihar edeceğim ben de
denenmemiş bir yolla.
nerdeyse bütün akıllı kalpler
intihar edip siktir çekmiş yeryüzüne.
ben ateist değilim, babasıymış gibi
tanrı' ya küsen bir çocuğum.
eğer tanrı intihar edenleri ve nietzsche' yi
cehenneme gönderirse
cehennemde yanmayı tercih ederim ben de,
tanrı dürüstlüğü sever.
tanrı'nın hayal gücünü beğenmiyorum.
ben tanrı olsam
peygamberler göndermez
direkt konuşurdum insanlarla.
ben tanrı olsam
hitler' i iyi kalpli bir yahudi olmakla cezalandırırdım,
yahut yetenekli bir yazar yapardım onu.
içindeki kötülüğü insanlara değil
tuvallere boşaltırdı
ben tanrı olsam
devletler yok olur
gül kokulu bireyler var olurdu sadece,
atlar çılgın zamanlar koşardı.
ben tanrı olsam
düşünce gücüyle herkesin
istediği karakter olmasını sağlardım,
dünya bir şiirin
yaratılım sürecine dönüşürdü böylece.
ben tanrı olsam intihar ederdim
insanlarla birlikte
acı çekmeyi öğrenemediğim için.
Türbanı taktıktan sonra yaptığı açıklamalarla üstüne tuz, biber ekmiştir. Kendisi hep kapalı giyinip, üsturuplu olduğunu iddia eder fakat mini elbiseli pavyon maceralarını unutmadık cici kız. ;)
Bazen insanın gerek duyduğu için yaptığı eylem. Bir şeyleri bir an unutmak için nasıl insanlar içiyorsa onlar da acıyı yeğler. Bazıları sadece ergenlik havasıyla yaptırır sonra kapatmak için uğraşır, bazısı ders alır gördükçe yaşadıklarını hatırlayıp daha güçlü hisseder, bazısına da bir şey olmaz o façalar öyle kalır. Ama ne zaman görsem küçümsemek ya da üzülmek yerine acaba niye sorusunu aklıma getirir.