Son dersten önce tüm çocuklara ömürlerinde ilk kez birer beyaz somun ve köfteyle patates verilmiş, köftenin neden yapıldığı anlatılmıştı: ineklerden. Aynı zamanda da hepsine ertesi güne kadar birer kompozisyon yazmaları söylenmişti: inek görmüşler inek üzerine, diğerleri gelecek yaşamları üzerine. Akşamleyin Moskova Çestnova somun ve kıvamlı köfteyle karnını doyurup diğer arkadaşları uyur, küçük elektrik ışığı hafifçe yanarken ortak masanın başına geçip kompozisyonunu yazmıştı. "Anasız babasız kızın gelecek yaşamıyla ilgili öyküsü: Şimdi bize akıl veriyorlar, akıl ise kafadadır, dışında bir şey yoktur. insan doğru ve çalışkan olmalı, ben gelecek yaşamı yaşamak istiyorum, bisküvi olsun, reçel, şeker olsun ve her zaman kırlarda, ağaçların altında gezilebilsin. Yoksa ben yaşamam, öyle olmazsa canım çekmez. Canım basbayağı mutlu yaşamak istiyor. Eklenecek bir şey yok."
sol framede açıkça görülebilecek etkilerdir. sözlükte öğrenci yazarların sabahlamaya başlamalarıyla da daha cok gece vardiyasında gözlenir, stres sahibi malum yazar calismamak icin sozluge kitlenmiş fakat vicdanından kacamayıp sınav başlıklarına yüklenmiştir. sol frame i yavas yavas istila etmeye baslar ki diger yazarlar gibi yazarın kendisini de sıkar, halbuki o düşünmesin ister.
ucube dedi diye heykeli yıktığımız adamın son eylemidir. kızılmamalı/şaşırılmamalıdır. zira o ne derse odur, biz kendisini peygamber olarak görüyor/seviyoruzdur. *
