kan üzerinden siyaset yapan kişiliklere verilen ünvan, san.
ülkemizde bu tür yaratıklara rastlamak çok mümkündür. bu yaratıklar her ölüm üzerinden kendilerine rant sağlamak için timsah gözyaşları dökerek, "duygu yüklü" kişiliklerini ön plana çıkartırlar. perde arkasında da yaşanan bu ölümlere, akan kanlara sevinirler. çünkü akacak her kan, doymak bilmeyen bünyelerine adeta can suyudur.
söylentilere göre dracula bile bu duygusal vampirleri kıskanmaktadır. riyakarlık ve fesatlıkta dünya standartlarını zorlamalarına gıpta ile bakmaktadır. ayşe'nin annesi, ahmet'in babası, ali'nin kuzeni vs. duygusal vampir olabilir. bu tür vampirler için çıkarılmış bir ilaç da olmadığından çok tehlikelidirler.
gerekli işlemler yapıldıktan sonra terk edilmesi gereken kadındır.
bu tür kadınlar, hep daha fazlasını isteyeceğinden, fırsat yaratıldığı gibi cami avlusuna bırakılmalıdır. cami olmadı mı, kilise köşesine en kötü ihtimalle sinagog kapısına. kesinlikle ve kesinlikle kurtulunması gereken varlıktır. o saatten sonra adeta istenmeyen tüy gibi olmalıdır.
Hubyar Sultan Alevi Kültür Derneği'nin hazırladığı rapordur.
nefret her yerde. her tarafımızı çevirmiş durumda. bu ihlalleri yapanlarla sözlükte alevilere hakaret edenler arasında akrabalık olup olmadığını çok merak etmekteyim. eğer varsa böyle bir şey, bir mesaj uzaktayım.
vatanın birlik ve beraberliğine kasteden tüydür. hain ve bölücü tüydür. biraz itiraf gibi olacak ama benim tüyümdür.*
ne mutlu türküm diyene\' diyorum, tık yok.
doğruyum, çalışkanım, ilkem diyorum, hiçbir tepki yok.
yüce türk milletinin çeşitli kahramanlıklarının anlatıldığı kitapları okuyorum, bana mısın diyen yok.
tanrı türkü korusun diyorum, ırgalayan yok.
halbuki eskiden öyle miydi? \'ne mutlu türküm diyene\' sözünü gördüğüm, okuduğum, hissettiğim anda tüylerim diken diken olurdu. böyle, ayak parmaklarımdan başlayarak kafama doğru yayılan o müthiş enerjiyi özledim lan. peki ya şimdi? gurur duyduğum tarihle, o tarihi yapan kişilerin sözleriyle gururlanamıyorum bile. özledim lan eskiyi. belki de hasta oluyorum. ölümcül bir hastalığa yakalanmış olabilirim.
beni türk doktorlarına emanet edin. lütfen!
sevgilisi veya kocası futbolla yatıp futbolla kalkan kızın, kadının serzenişi.
______________________________________________________________
k: aşkım bu akşam sinemaya gidelim mi?
e: bu akşam olmaz canım, beşiktaş'ın maçı var.
k: sonra özetini izlersin aşkım olmaz mı?
e: olur mu güzelim, beşiktaş bu!
k: bok var bu futbolda.
k: bitanem, akşam sana ne yemek yapayım?
e: akşam yokum canım benim ya!
k: niye ki?
e: akşam halı saha maçı var. ordan da samilere gidip bir kaç bir şey içeceğiz.
k: bende geleyim, olmaz mı?
e: olmaz bebeğim. hem hepimiz erkeğiz.
k: eee ne olmuş?
e: futboldan konuşucaz
k: bu futbol ne boktan bir şey ya! gece gündüz hep futbol, hep futbol..
k: hayatım, seninle maç izleyebilir miyim?
e: tabi canım, gel otur yanıma. yalnız soru sormak yok.
k: tamam..
bir müddet sonra,
e: bak, bak, bak... hocaaa ofsaytı görmüyon mu? sen gördün değil mi?
k: yooo.. hem bu ofsayt hangi takımda oynuyor ki?
e:....
k: yanlış bir şey mi söyledim?
e: senin dizin başlamadı mı ya?
k: benim dizim en azından izlenebiliyor. bir de şu futbola bak. bokum bile daha güzel bu futboldan, hıhh!
yeni aldığım kitaplara karşı kullandığım söz öbeği.
bin bir hevesle evden çıkıp kitapçıya gidiyorum. gez allah gez, etrafı turluyorum. sonra bir kitap gözüme çarpıyor. alıp bakıyorum. hoşuma gidiyor. kitabı alıp eve geliyorum. tam kitabı açıp okuyacakken bitiremediğim kitapların serzenişi yankılanıyor kulaklarımda. önceleri hiç oralı olmuyorum ama bu sesler yükseldikçe vicdan muhasebesi yapıyorum. başladığım şeyi bitirmem gerektiğini anlayınca, yeni aldığım kitabı bir köşede dursun bu diyerek kendime yabancılaştırıyorum. ne biçim insanım lan ben!
zeynep arkan'ın yabani şiirinin son dizesidir.
bir harf eksikliğinden doğan, anlam değişikliğine dair en güzel örneklerden bir tanesi. bir diğeri için;
şiirin tamamı;
sen hazırlamazsın bile ben unutmam sonra
konuştukça ruhuma insan bana dokunma
dokunur gibi yan koltuktan dirseğe
otobüste basamakta otomatik kapı önünde
camı kırınız kırılsın acil durumlarda kalpler bir olsun
göz görmeyince katlanırmış gönül görünce
tüm ikiler bir olsun tüm kalpler kör
bi parkın banklarında güneş çarptığında
kuşsuz sabahsız bakırköy meydanında
anlamazdan gelir gibi önümden geçer gibi
geçip giden bitmeyen her allahın gününde
nerden doğarsa doğsun bu güneş
gidilen çeşmelerde daha çok susadıkça
şeytan azapta gerek sen böyle omuz yaptıkça
ağzımdan lafı aldıkça bal
aksın aramızdan akışsız bir ırmak
beni bırak git sakın sen yalnız kalma
dost kalalım mı düşman olalım mı bırak dokunma
sen böyle konuştukça
ruhuma
görüşmek üzer
edip canseverin bir sözü.
beni etkisi altına almış bir kara büyü.
kutsal bir sır.
yaşanmamışlıklara atılan okkalı bir küfür.
müsvedde bir hayal.
takvim yapraklarına gizlenen bir hüzün.
bilinçaltıma gönderilen acı güdümlü bir füze.
ağır yaralı bir düş.
gözlere dokunan bir hakikat.
zamanı zehirleyen bir akrep.
nerede kaldığını hatırlatan bir ayraç.
pansumana ihtiyaç duyan bir yara.
kırlaşan bir saç teli.
dokunmayı ve hissetmeyi bilmeyen bir el.
flashbackli bir film.
hiçbir zaman yazılamayan bir harf.*
görünmeyen bir handikap.
yaşam acemisi bir bünyenin hezeyanı.
aslında denklem basit. daha doğrusu şimdi basitleşti.
sevmek > yalnızlık.
yalnızlık < sevmek.
hadi birbirimizi sevelim...
son yolsuzluk operasyonlarıyla birlikte ayyuka çıkan, bizi derin uykulardan uyandıran, yüzümüze tokat gibi çarpan realite, söylem, önerme.
olayı bir bütün olarak ele alacak olursak; türkiye'nin kuruluşundan bu yana iktidar olan bütün partiler ha bire çalıp çırpmıştır. bu çalma-çırpma işlemini uygulanırken çeşitli şekillere bürünülmüş, çeşitli kutsallıkların ardına saklanılmış, çeşitli ali-cengiz oyunları oynanmıştır. başa gelen her iktidar, ilk olarak kendi burjuvazisini yaratmaya, sermayeyi kendi elinde tutmaya çalışmış ve bunu da ''ekonomik olarak büyüyoruz, kişi başına düşen milli gelir şu kadar oldu'' vs. gibi ''pembe'' yalanlarla kamujle etmeye çalışmıştır. bunda da çok başarılı olmuştur. eğitim, sağlık, insan hakları vb. alanlarda yapılan ''reformlar'' milletin gözüne perde indirdiğinden, gerçekleri görmek zorlaşmıştır. uyuşturulmuş bünyelere zerk edilen ''biz sizin için varız. sizin için buradayız'' martavalları kitlelerde ciddi karşılık bulmuş, bunu gören iktidarlarda elini korkak alıştırmadan gereği neyse yapmıştır.
bu, buz dağının görünen mini minnacık kısmı. kimbilir bu adamlar 11 yılda neleri cukka etmiş, varın gerisi siz düşünün.
''akp iktidarından önce yolsuzluk yoktu'' diyen varsa, onu şu tarafa alayım. terlikle ağzına vurmak istiyorum.
bu bir gelenek işidir*. gelenekler de öğrenilen davranışlardır. bunlar da bir yerlerden öğrenmiş olmalı. yoksa bu kadar profesyonel olamazlar.
