Unutmak denildiğin aklıma hayatın bir parçası geliyor nasılki insan bazen bazı anıları hatırlayinca mutlu oluyor bazıları ise acı veriyor, acı veren kısmı birazda olsa unutabilmek.
Leyleklerin getirdiğini, televizyonun, kitabın sayfalarındaki resimlerin içine girebileceğimi ve küçükken ćocuklar ben merkezcidir şuan ben ne yapıyorsam herkes onu yapıyor gibi mesela annemle konuşurken oyuncaklarimla oynarken babamı arayıp sanki beni görüyormus gibi bugün üzerimdekiler nasıl olmuş diyebiliyormuşum (yapmış gibi görmüş gibi -mış, -mış, -müş, -muş)
