ilk ve son sürdüğüm araçtır kendisi.Nitekim ehliyet kursunda tanışmıştım zatialiyle.
Ve şöyle başlar duygusal anımız.Güzel güneşli, nitekim benim için sonradan ne kadar dandik bir gün olsada tahmin edemedim işte başıma geleni.Koltuğuna geçtiğimde yanımdada kursun bayan hocası mevcut idi..Neyse.Bir takım kursta ve çevreden edindiğim tecrübeyle kaldırdığım Fransız şaheserini 2-3 kilometre sonunda sevgili belediyemizin yaptığı veya yapmaya çalıştığı asfalt çalışmasında motorlu aracın alt bölümünü gelişi güzel yola bırakılmış taş birikintilerine sürttürüverdim.Nitekim sanat eserinin altındaki diferansiyelin içindeki volan dişlisini kırmamla sonuçlandı bu güzel güneşli harika gün.Neyseki arabanın sigortası varmış.A.q hatuna rezil olduk.Olsa ne olur.
An itibariyle üye olduğum ve şu anki statümün çaylak olduğunu gördüğümde psikolojimin bozulduğu durumdur kendisi.Usta birliğine yeni teslim olmuş acemi asker gibiyim.
