yaklaşık bir aydır edindiğim tuhaf uğraş .esasında bir direniş,sessiz bir eylem.bu eylemi gerçekleştirmede esin kaynağım,twitter'de gün geçtikçe yaygınlaşan '' şiirsokakta '' hareketi oldu.şiir,insanı ve onun çevresindeki eşyayı güzelleştirmek içindir ve biz biliyoruz ki '' dünyayı güzellik kurtaracak ''.
hayal edin,elinizde bir para,üzerinde edip cansever'den '' mavi huydur bende '' dizesi gülümsüyor... yüzünüzde oluşacak o bir anlık tebessümü düşünün.
almanya'da BAUFACHFRAU adlı bir kooperatifin başlatmış olduğu müthiş bir kampanyadır.kooperatife yardım etmek isteyenler, devrilen ağaçların gövdelerini raf şeklinde oyup, içine takas edilecek kitaplar koyup, kaldırımlara yerleştiriyorlar. Berlin halkı da içlerinden okumak istediklerini alıp yerine kendi kitaplarından birini koyarak, takas işlemini gerçekleştiriyor. Devlet tarafından da desteklenen bu proje, Eğitim için sürdürülebilir Gelişme projesinin bir parçası.
ünlü yazar vladimir nabokov'un bbc'ye verdiği röportajdan iyi bir okur olmanın şartları :
- Okurun hayal gücü olmalıdır.
- Okurun hafızası olmalıdır.
- Okurun sözlüğü olmalıdır.
- Okur sanatsal duyuma sahip olmalıdır.
Şöyle de diyor Nabokov:
Garip ama işin aslı okumakta değil, yeniden okumakta iyi bir okur, büyük bir okur, etkin ve yaratıcı bir okur yeniden okuyan kişidir. Neden böyle olduğunu, söyleyeyim Bir kitabı ilk kez okuduğumuzda, gözlerimiz soldan sağa, satırdan satıra, sayfadan sayfaya harıl harıl çalışır. Ve bu karmaşık fiziksel edim, kitabın ilişkili olduğu zamanı ve mekanı öğrenme süreci sanatsal hayranlıkla aramıza girer. içeriği ne kadar yoğun ve derin olursa olsun, bir tabloya baktığımızda mesela, gözlerimizi bir yere yetişecekmiş gibi durmadan hareket ettirmek zorunda değilizdir. Zaman unsuru, tabloyla daha ilk bağlantıda devreye girmez. Oysa bir kitabı okurken, kendimize içine girmek için zaman tanımamız gerekir. Kitabın bütün ayrıntılarını özümseyebilmemiz için tabloya bakan ve gördüğünün keyfini çıkaran gözlerimize benzer belirli bir fiziksel organımız yoktur. Bizim için elimizdeki kitap, ancak ikinci veya üçüncü, dördüncü okuyuştan sonra tıpkı bir tablo gibi kolayca içine girilebilir bir şey haline gelir. Gene de fiziksel gözü, evrimin o muhteşem başyapıtını, evrimin daha muhteşem bir başyapıtı olan zihinle karıştırmayalım. Bir kitap, roman yahut bilimsel bir yapıt, ne olursa olsun (bu ikisi arasındaki fark sanıldığı kadar belirgin değildir), önce zihni etkileyecektir. Zihin yahut beyin, yani sızlayan omurganın zirve noktası, bir kitabı algılamak için kullanabileceğimiz tek organımızdır, en azından olmalıdır.*
ünlü korku ve gerilim romanı yazarı stephen king'den,yazar adaylarımıza yardımcı olabilecek birkaç tavsiye :
1. Olay örgüsünü, hikayenin başladığı ana nasıl gelindiğini bir kenara bırakıp duruma odaklanın.
2. Metaforlara özen göserin. Benzetmeye yapmaya uğraşırken, inandırıcı olamazsanız, komik olursunuz. Dil oyunlarından elbette yararlanın ama onlar sanki aslında yokmuş gibi kendiliğinden dahil olsun yazdıklarınıza.
3. Diyaloglarda röntgenci bir tavrı benimseyin. Okurunuzla elbirliği edip karakterlerinizi en özel anlarında gizlice dinliyormuşsunuz gibi...
4. Bütün karakterlerinizi eşit ederecede sevin. Yazar için kötü karakter diye bir şey yoktur.
