gece yarısının getirdiği yeni bir güne girmeden uyumayı özledim; bugün hasretim dinecek galiba, gözlerim kapanıyor. Ama bunları yazmadan da uyumak istemiyorum. Söylemek istediğim birkaç şey var.
Düşüncelerimden dolayı insanlara haksızlık ettiğimi, bunun da inanılmaz yanlış olduğunu fark ettim bugün. insanların yaptığı bir hareket ya da herhangi bir davranış bana uymuyorsa anında nefret ediyorum. Nefret, benliğimde kolayca oluşabilen bir duygu; sevgi ise bir o kadar zor. "Sevebildiğim" insanların gözünde hiçbir şey olduğumu fark ettiğim bu 5 aralık günü içerisinde, nefretle dolduğum insanların gözünde de bir o kadar çok sevildiğimi fark ettim. Bu durum tüm düşüncelerimi alt üst etti işte.
Neyse ne, hiçbirimiz dört dörtlük değiliz. Hele ki ben, yanlışlar üzerine kurulmuş biriyim. hayatımın geriye kalan bu sürecinde sevgiyi ön plana çıkarmaya çalışacağım, aynı insanlara gösterdiğim gibi.
Apple ondan, "şu ana kadar ürettiğimiz en iyi telefon olmakla birlikte dünyadaki en iyi telefon" diye bahsediyor. Muhtemelen en göze çarpan özelliği 3d touch özelliği. Aslında güzel olmuş ama gittikçe iphone kendi havasından biraz daha uzaklaşıyor gibi. Geliştirilen ve kesinlikle harika olan çok fazla özelliği var, özellikle renkleri muhteşem ama yüksek fiyatta satışa çıkacağı kesin. Gerçi iphone hiçbir zaman düşük ya da orta seviyede bir fiyatla satışa sunulmamıştı ki.
Bir palyaço varmış, bu palyaço herkesi güldürürmüş. Bir gün bu palyaço çok mutsuz olmuş, psikologa gitmeye karar vermiş. Psikologa "ben çok mutsuzum." demiş. Psikolog da "bir palyaço var o seni güldürür." demiş. Palyaço da demiş ki "o palyaço benim."
