Tam korku filmi izlerken kapıyı zıplayarak açıp bana küçük çapta bir kalp krizi yaşatması.
Kızdığımı bile bile çöpü devirip ışık hızında kaçması.
Sabah ıslak burnu ve bıyıklarını suratımda gezdirerek beni uyandırması.
Ama seviliyor yine de.
Okumaya heves edip, dandik kişisel gelişim kitapları ya da piyasa yapan yeni saçma aşk romanları alıp, edebi eser okuyormuş edasıyla ortalıkta dolaşmayın lütfen. Birde onları öve öve bitiremiyorsunuz ya (Vay Arkadaş filmindeki gibi) ansiklopediyle dövesim geliyor sizi.
Herhangi bir şeyin yokluğu ispatlanmaz varlığı
ispatlanır, varlığı ispatlanamayan herşey de
varlığı ispatlanana kadar yok kabul edilir...
Bir şeyin olmadığını söyleyen birinden kanıt
istemek biraz abes olmuyor mu?
