Sıkılmıyoruz hayattan yalnizlik bunaltiyor insani. Yasam sevinci cigerlerine dolu dolu olan insanlariz ama bir bakmisiz ki yeniden düşmüş yeniden dogrulmaya calisiyoruz yanimizda kimse yokken belkide kimse olmazken düşüyor dogrulamiyoruz kendine ozguveni eksik insanlariz azcik.
Aslinda cok yakin olmama ragmen hatta tartismali oldugum bir arkadasimin lys sabahi babasini kaybetmesi ile yasadigi buyuk buhrani düşünüyorum benim boyle icim karardiysa o ne haldedur yarin gidip gormek şart.
Son iki gundur bir kolay bir zor mantigiyla giden sinavlarin dunki sosyal oturumu kolay sabahki mat oturumu zor ogleden sonraki yabanci oturumu kolay fen oturumu zor edebiyat oturumu kolay olmadi dilegiyle olaacak olan sinavdir. Velhasil umarim tmciler icin bir faciayla sonlamaz bu sinavlarda.
Bugune kadar onca vaka karsisinda beni en cok etkileyendir. Belkide sehirsel yakinlik belkide yapmis olan insanlarin bilindik cevreden olmasi insani korkutuyor. Duydugumdan beri her aklima geldiginde kanimin cekildigi goz pinarlarimin dolmasina sebep oluyor. Dunya guzeli bir kizin boylesi sogukkalinlilikla islenmis canice bir olay hem kendimize hem kizimiza korkariz bu ulkede yasamaktan.
Anlatilacaklari asi dinleyecek kisinin dinlememesinden kaynaklanan bir problemdir buda insanin kendini kocaman bir boslukta hissetmesine sebep olur. Insan kendini yalniz hissetmekte suclu degildir aslinda sadece kendini dinleyebilcek arkadaslar edinemedigi icin suçludur ya da oyle bir edebiyat ne bilyim iste tikandim bak.
