tamı tamına üç yıl oldu,
mayalar üç yıldır haksız,
kapının önünden çalınan botlarım üç yıldır kayıp.
buram buram içimdesin üç senedir.
içtiğin tek rakı, , yediğin hamsi, beğendiğin sezar salata,
üzerindeki hırka, kahverengi çorapların.
ip iri heyecan dolu bakışların,
üç yıldır her bir parçamda barınmakta.
hayat emsali cennet, her soluk adeta bir gün daha ömürdü.
kokun, sesin, saç telin, gamzen, ellerin dünyanın ilk beş harikasıydı.
bitti... herşey bitti.
haçlı seferleri gibi, malazgirt gibi, çaldıran gibi, hunharca katledildi.
karşılıklı soykırımlar, kurtuluşu olmayan gettolara kitledi bizi.
mektupların var, sayısız fotoğrafın.
bolca anı, sınırsız bakış, kirpik sayın.
hepsi bir bir bende kaldı. kıyamadım.
belki iki defa sıkamadım bileklerini,
belki iki defa mayınlara oturttun beni,
bir şekilde bitti.
ne önemi var ki, bitti. elde kocaman bir hiç.
üç yıl önce bugün çok güzeldi elif seray.
ve biz başımıza gelecek onca sevinç, onca yaradan bi haberdik.
