Vurdulu kırdılı olmayan pek bir ilerleme de olmamış 6. sezon 7. bölümüyle hayal kırıklığı olmuş dizi. Arya'nın mevzusu ve 62 dövüşebilen mormontlu esprisi dışında hiç bir şey kalmadı bende. Margaery'in de zaten dindar olmadığını ve rol yaptığını önceki bölümlerde anlamıştık, aptalmışız gibi davranıp gözümüze sokmalarına gerek yoktu bence. Bölüm bittiğinde "ee daha bir şey olmadı ki bitti mi yani" dedirtti. Neyse olsun her bölüm de süper güzel geçecek değil.
Sonuç ne olursa olsun fenerbahçe basketbol takımının elinden geleni yapacağına inandığım ve benim için asıl önemli olanın da bu olduğu maç. E tabi kupa da olsa fena olmaz. Keşke aynı isteği diğer malum branşta da görebilseydik.
"Şarapla doldur tasını, tasın toprakla dolmadan" dedi Hayyam.
Baktı ona gül bahçesinin yanından geçen uzun burunlu, yırtık pabuçlu adam :
" Ben, bu nimetleri yıldızlarından çok olan dünyada açım" dedi,
"şaraba değil, ekmek almaya bile yetmiyor param..."
Yaklaşık 2 yıl önce başıma gelen hayatımın en güzel zamanlarını yaşatan ve yaşatmaya devam etmesini temenni ettiğim hadise. Hele ki kendini çok yalnız hisseden ve her şeyin boka dönüştüğünü düşünen bir ruh hali içindeysiniz adeta çölde aysti mango bulmak gibidir.
Umarım o da 70. yaşını görmüştür ve yatalak falan değilsinizdir. Ve umarım aradaki yıllarda passolig kalkmıştır da kombine almışsınızdır, hala alamadıysanız da ikna et onu. Ikinizi de çok seviyorum. Ölümü daha sık düşündüğünü tahmin ediyorum, ölmüş olmanın nasıl bir şey olacağını. Yakında bu soru işaretimiz de bitecek, hadi ıyisin. Hatalarım için senden özür dilerim umarım çok fazla keşke biriktirmemişsindir.
Çok özeniyorum bazı kimselere, bazı hayatlara. Yapamadığım şeyler içimde kalanlar var.
Manken gibi bir vücudum olsun istiyorum, pürüzsüz bir de ten. Kıskanıyorum bazı kimseleri. Güzelliklerini, bilgilerini, komikliklerini. Kıskanma duygumdan da utanıyorum açıkçası. Biraz da eziklik sanki.
Kendimi ait olmadığım bir yerdeymiş gibi hissediyordum yıllardır. Yıllar geçse içinde bulunduğum ortam değişse de bu duygu değişmiyordu. Ama bir kişi çıktı ki karşıma ait olmam gereken yer oymuş meğer. O kişi iyi ki var. Umarım hiç gitmez.
