buraya yazmayalı neredeyse 3 sene olmuş. eskileri biraz okudum da, o zamanlarda da hep bir telaşım bir buhranım varmış, şimdide var çok şükür.
ama artık biraz büyüsem de, her defasında aynı buhranlara farklı şekillerde düşmesem güzel olurdu.. sanki kafamdakileri silsem her şey düzelecek gibi ama bilemiyorum.
dozunda olduğu sürece bünyeye haz veren eylemdir.
ama bu işi haftanın her günü yaparak bünyeye aşırı doz uygularsanız depresyona girersiniz mazallah.**
(bkz: beni tanıdılar siz kaçın)
kötü! de olsa bir kategorinin içine dahil oldum lan.**
Fakirler diye genellendiğine göre metrobüs kullanma durumunun çeşitleri şöyle olsa gerek:
-metrobüs kullanan fakirler
-metrobüs kullanmayan fakirler
-metrobüs kullanan zenginler
-metrobüs kullanmayan zenginler
...
böyle de gider bu.*
eski sevgilinin anlık duygu durumuyla hareket etmesi sonucu vuku bulan olaydır.
şahsın hayatında yolunda gitmeyen durum ya da durumlar olmuştur zira, hala sevildiğinin farkındaysa da değmeyin artık keyfine; hemen alır telefonu eline ; arar veya bi güzel mesaj atar.
pişman oldu bak, unutamadı beni vb. fikirlere kapılmanıza neden olur bu durum bir an için. ama sığınacak bir liman arıyordur o eski sevgili. şöyle ki 'sığınmak' geçişli bir eylem olmamakla birlikte geçici bir eylemdir. fırtına dindiğinde eski sevgili yoluna gitmek isteyecektir muhakkak.
tabi bu dediklerim eski sevgilinin pişmanlık sinyalleri verdiği mesajlar için geçerlidir.
gerçi bir zamanlar sevgili kategorisinde bulunmuş bir insanın durup dururken mesaj atması saçma olur; yani bu mesaj atma olayının tabiri her türlü yukarıdaki paragrafa çıkar.*
