platon'un devletini okumadan devlet kavramını;
hitler'in kavgam kitabını, marx'ın komünist manifestosu'nu, atatürk'ün nutuk'unu okumadan siyaseti;
kafka'nın dava'sını, camus'un yabancı'sını, oğuz atay'ın tutunamayanlar'ını, dostoyevski'nin suç ve ceza'sını, tolstoy'un savaş ve barış'ını okumadan hayatı;
nasıl anlayabilir, nasıl eleştirebilir, nasıl irdeleyebilirsin? boş beyinli kalmaktır kitap okumamak. bile bile cehalete adım atmaktır.
herkes sizin standart ahlak yapınıza, standart görünümünüze uygun olmak zorunda değil. küpe takmayan, küpeyi de çoğu erkeğe yakıştırmayan biri olarak, bize ne diyorum. bize ne başkasından? size ne?
düzenli olarak yaptığı tek şey düzensizlik olan birinin ara sıra istediği, lakin düşününce olsa da olur olmasa da olur diye düşünüp vazgeçtiği hayat biçimi. çünkü biliyoruz ki insan her şeye alışır.
insan yok, kaldırımlar yok, yüksek binalar, egzos kokuları ve daha nice şehir unsuru yok.
rüzgarın değdiği yaprakların sallanışını işitiyor, rüzgarın getirdiği toprakla karışık çiçek kokusunu alıyorsun.
kuşların cıvıltısı, denizin dalgalarıyla karışıyor. sadece sen varsın, bir de doğa.
