Şehrin orta yerinde bir stand açıp hiçbir şey söylemeden, anlatmadan ve yapmadan önlerindeki kağıtlara bakan, şizofreniyi rahatsızlık değil de kendilerinin dostu sanan bir takım insanların, dernek sandıkları masaya üye olduklarını sanması.
Abdest alıp namaza durmak ama namaz kılmayıp öylece durmaktır.Bu ibadet şeklinde, namaza başlanmadığı için namazın bitmesi de söz konusu değildir.Dolayısıyla, günde beş vakit değil hayatta ancak bir kere yapılabilecek ve ömür boyu sürecek bir ibadettir.Kısaca, insanın dünya nimetlerini bir kenara bırakıp kendini ibadete adamasıdır.
kadınların doğurdukları veya doğdukları güne dair anıları.mesela "çıkar çıkmaz karşımda duran ebemi babam sanmıştım, ne bileyim o zamanlar daha bebeğiz tabi" gibi.
