Öncelikle anlat anlat bitiremeyeceğim bir konudur. istememek kendi seçimim olsa da karşımda "düzgün biri" sıfatını taşıyan kimsenin olmaması bu durumu tetikler.
Belki benim sıkıntım düzgün biri kavramını abartıp mükemmel yapmaktır. Düşününce en önemli şeyin güven olduğunu gördüm. Güvenimi kırmışsınız iSTEMiYORUM... Kestirip atmayacağım * ~bir hafta önce biriyle kahve içmeye gittim:
"aman size de güvenilmiyor ki, çay ister misin çay??" dedim. Aklıma geldi:
"Ya tabi ki her şeyin hayırlısı yaani" diyerek toparlayamadan o günü geçirdim.~
Özetle; insanı yoruyorsunuz, üzüyorsunuz yetmiyor hastalıklı düşüncelere bırakıyorsunuz. Bizlerse ne sizi istiyoruz ne de yeni bir arkadaş... Tek tabanca olayı
