Ah ilk gördüğümden beri takıldım kaldım... Geçmişime, çektiğim acılara. Hissettim hepsini tekrar tekrar, dedim vay be, nasıl dayanmışım, nasıl yaşarım hala? Zamanında ölüyorum zannettim, nefessiz kalmak üzere ağladığım geceleri atlatabilmişim bir şekilde, çok garip. Beni ben yapan acılar nasılda güçlendirmiş beni, yaşlanıyorum, şükür yaşayabiliyorum... Acı çeken dostlara selam olsun, geçiyor...
Var olanlarda çoktan emekli olmuştur. Bende bu vatanın evladıyım kimseye bir garezim yok ama bunu tüm inancımla söylüyorum düzgün polisimiz yok
Geçenlerde kız kardeşim ile otobüs bekliyoruz tabi otpbüs durağının önüne araba çektikleri için otobüs geliyor mu gelmiyor mu diye bakmak için çıktıgım bir anda ayagımın üstünden polis motorla geçti (kendi şahsi motoruyla yunus felan degil) tabi acıyla ve o anki sinirle bagırmalar ve küfürler istemsizce çıktı agzımdan geri döndü haklıymış gibi birde üste çıktı zibidiliğim de kalmadı vatan hainlimde tc kimlik kartımı alıp zorla gbt sorgulattı kimliğin de amına koydu parçalandı üstüne karakola götürmek istedi bende tamam aq diyerek kardeşime dönüp babama haber ver telefonu da al ne olacagı belli olmaz diyince kız kardeşine dua et diyip gitti
Sonuç şu ki bir özür hakkettim ayagımın üstünden geçtiği için tabi bey efendi polis oldugu için gerek duymadı .
(bkz: samsun)
(bkz: artvin)
(bkz: erzurum)
Bir tane daha adam gibi adam delikanlı görmedim hepsi ayrı bir pislik ayrı bir çıkat peşinde havasından mı suyundan mı bilnmez.
(bkz: mechul)
çok seviyorum lan bu gecekondulardan birinde oturmayı mahalle kavramını tatdıgım için felan baya şanslı oldugumu düşünüyorum çatısında kuş uçuran komşumu sokaga semte çıkınca esnafa sokakdaki herkese selam vermek beni mutlu ediyor. köşede buluşmayı parka çıkıp iki yudum bira içmeyi seviyorum bu hayatı sözlük
Annemin hasta oluşu ve bu sürede çektiği agrılar okulu kazanamam ve aile baskısını yeniden üstümde hissetmem ekonomik olarak dibe girişim ve ailenin ekonomisinin çöküşü en yakın arkadaşımı topraga verişim ve lise aşkımdan ayrılışım
Ülke deki kötü şeyleri zaten biliyorsunuz
Edit:ekonomi çok iyi ekonomi diyen çomarlar yapmurun azalmasını bekliyorum ki eve en az şekilde yüreyerwk gideyim dolmuş param bile yok sayın iktidar yalakları.
Arap Parkı'nda sigaranı yakıp stada doğru dalıp gitmişsin...
Az önce arkadaşlarınla omuz omuza Altıparmak'tan stada doğru inmişsin. Belki buz gibi havada çatısından bir yağmur damlası düşmüştür başına, belki de Ağustos sıcağında taktığın atkıyla kapalı kalede kan ter içinde kalmışsındır... Şimdi anımsarsın Kültürpark'a doğru polislerle yaşadığın kovalamacaları. Evet! Yüzünde bir gülümseme oldu, aklına geldi gol sevinçlerinde koltuklarından aşağı yuvarlanmaların. Açık kaleden Uludağ'ın sırtlarına doğru haykırmıştın ya Bursaspor! Diye, o anda küme düşmenin isyanı ve aynı zamanda şampiyonluğun gururlu haykırışı vardı nefesinde. Gişelerin önünde geceden beri uzayan sırayı görüyorsun değil mi? Ya babalarının omuzlarında futbolcuları görmeyi bekleyen çocukları? Hepsi geride kaldı. Çocukluğumuza, gençliğimize işleyen hüzünler, sevinçler unutulabilir mi? Böyle bir sevda yaşayan yüreklerden ne ATATÜRK ne de STADI silinebilir mi? Silinmez! Ancak şimdi göz yaşlarımızı silmek zorundayız. Sigaranı söndürebilirsin. Elveda Bursaspor'un ve çocuklarının yuvası...
benim aileden gelen bir fanatiklik var ailecek bursaspor sevdalısıyız neyse o sene ve öncesi benimle alay ederlerken diğer takımlar kupa indirip kaldırırken biz kümedeydik efendime söyliyim hep bi götümüzü kurtarma çalışmaları felan
gün geldi çattı o güne 16 mayıs gününe evde bütün aile oturmuş maça kenetlenmiş sarmadı beni kahveye çıktım daha heyecan verici olsun diye maç maç bitmeden bir 10 dakika önce para toplamaya başladılar lan ben de beş kuruş yok eve gideyim alayım derken yolda şampiyon olduğumuzu ögrendim tanımadığım tiplerle omuz omuza girdim hayatımda bir kere şampiyon oldum onda da o heyecanı bile doğru düzgün yaşıyamadım.
günlerdir kafam da olan tek şey "ölüm" bazaen kendim için bazen bir sevdiğim insan için kafamda kuruyorum .başkası için düşününce bunu üzülüyorum düşüncesi bile kahrediyor beni ama seviniyorum da arkalarından üzülücek aylarca haftalarca günlerce agıt yakacak olan biri var onların hatıalrını yaşatacak hiç olmasa biri "ben" varım
oysa ben ölsem öyle mi şuan şuracıkta can vermiş olsam cenazeme bile katılacak kişi sayısını az çok tahmin edebiliyorum kimsem yok lan benim !
sözlerimi hamlet'ten bir bölüm ile sonlandıracagım
ölmek, uyumak sadece!
düşünün ki uyumakla yalnız
bitebilir bütün acıları yüreğin,
çektiği bütün kahırlar insanoğlunun.
uyumak, ama düş görebilirsin uykuda, o kötü.
çünkü, o ölüm uykularında
sıyrıldığımız zaman yaşamak kaygısından
ne düşler görebilir insan, düşünmeli bunu.
bu düşüncedir felaketleri yaşanır yapan.
yoksa kim dayanabilir zamanın kırbacına?
Sağa sola salıyorsunuz çocukları rezil ediyorsunuz ne diyorum abicim turan cevap Yok ama abi güzel birşey ne olduğunu bilmiyor güzel olduğu kanaatinde .
Koskoca adam olduk hala dal gibiyiz bu durum da birazda zoruma gidiyor sözlük rüzgarlı havalarda can güvenliğim olmadığı için dışarı çıkamıyorum kilo almak istiyorum ne yapmalıyım .
istanbul'un göbeğinde küçük fakir denilebilecek bir semtte büyüdüm.. küçükken bizim için bisiklet çok lükstü. ama ne hikmetse hala anlamam bisiklete binmeyi bimeyen arkadaşımız neredeyse yoktu.. bizim bilyayılarımız da vardı. tahta arabalarımız. ilk akülü arabayı gördüğümde zengin muhitlerinin birinde aklım dibime kaçmıştı.. Birgün bir arkadaşımızla gezerken yine o semtlerin birinde apartmanın içinde 5-6 tane bisiklet gördük ve bir anlık kararla kendimizi bisikletlerin yanında bulduk.. O birine bindi, ben birine... ama nasıl deli gibi koptuk apartmanın içinden.. Hala bugün gibi hatırlarım o semtten bisikletlerle çıkışımızı... korku, mutluluk, heyecan, suçluluk, başarmak... uçmak... yok böyle birşey. o bisikletler bizim mahallenin çocuklarının bisikleti oldu. kim ne zaman isterse bindi. 10 kişiye 1 bisiklet düşüyordu ama artık bisikletimiz vardı... * ne oldu hatırlamıyorum o bisikletlere.. Bugün 34 yaşındayım başka bir semte taşındım ve evliyim. O benim büyüdüğüm semtte o eski fakirlik yok artık. kentsel dönüşümle o fakir mahallerdeki evlerin yerini deniz manzaralı m2 si bilmem kaç bin dolarlık evler aldı. Ve maalesef bizim gibi hırsızların giremeyeceği yüksek duvarlarla çevrili.. Bugün, o küçükken zannetiğim zengin muhitlerin birinde oturuyorum 4 yaşında oğlum var.. ve geçen sene oğlumun scooter'ı garajdan çalındı * herşey olması gerektiği gibi. bizim görmediğimiz bir düzen var.
kütahya'da okurken, bi ton olayım oldu. ev tuttuk falan diye. bu tuttuğumuz ev dubleksti. 3 kişi, 5 odalı dubleks bir ev tuttuk. niye çünkü ucuz geldimantık da şu: madem ucuz, tutalım, geniş geniş takılırız. kütahya'nın soğuğunu ve ısınma problemini hesaba katmıyoruz zaman geçti, iyice ortamlara alıştık, okul falan. yanımıza iki arkadaş daha aldık. onlar da bizim gibi uzun yıllardır birlikte okan ve halil. okan sürekli hocam falan diye hitap ediyor en ayar olduğum hitap şekli. bir de ağzını yaya yaya söylüyor bazen medyum memiş'in keto'ya dalması gibi dalasım geliyordu okan konuşurken ama metanetli adamım. sıkıyordum dişimi.4-5 ay birlikte kaldık. amk gelen para alkole ve kömür parasına gidiyor. doğalgaz yok binada merkezi sistem kömür yakıyolar fak fakiriz. fak fakir? neyse. parasızlığın sefaletin dibine vurduğumuz bir hafta. iddaa'dan yattım, umudum yattı aq çanakkale'den halam bi kova zeytin göndermiş. ondan başka yiyecek yok evde. yanda fırın var, haşhaşlı pide alıp gömüyoruz bi kova zeytin 4 günde bitti. sigara büyük sıkıntı. parasız bir günde yine bunlar dışarı çıktılar dolaşmaya. ben evde kaldımtekelden sigara alayım dedim borçla. aldım da. iki paket. çocuklar gelince sürpiz yapıcam. film izliyorum falan. bunlar birkaç saat sonra eve döndüler. tam kapıdan girdiler, antrede salona doğru geliyorlar. ben de bi sigara yaktım. sigarayı sehpanın üstüne atarken sehpanın kenarına çarptı koltuğun hafiften altına doğru düştü eğilmeye üşendim yattığım yerdn brolar geldi halil salona girdi surat beş karış. lan noldu falan. bir şey yok dedi. sanki anasını sikmişim gibi davranıyo fakirliğimize bozuk dedim. çocuklara sigara verdim falan. halil içmiycem dedi. alla alla.. gece oldu uyuduk. sabah bir öğrendim ki mehmet'e anlatmış gece. ben o sigarayı attım ya. o da antredeki aynadan yansımayı görmüş. memo'ya demiş batuhan sigara saklıyor bizden. aga hayatımda belki her şeyi sakınırım, tütünü sakınmam. sigarasızlığı biliyom ok bozuldum buna. bu adam beni tanımayan bir adam değil. bir soğudum öyle düşündüğü için ki sorma. o sıralar sınıftan samimi olduğumuz iki kişi var. ibo ile murat. murat'ın lakabı mevcut murat. kıl bir çocuk. sınıfta yoklama yapılırken ismi okununca "burda" demek yerine mevcut diyor. farklı olacak ya kılığını siktimin kıtipiyözü. onlar da ilkokuldan beri arkadaş ibo ne kadar adamsa, murat o kadar eksik. onlar da başkalarıyla kalıyolar. memnun değiller bizim gibi. aynı hastalığı taşıyan insanlar nasıl birbirine yakın hisseder. biz de öyle olduk dördümüz. eve gitmiyoruz bile. ibo'lardayız bunlar batak matak oynuyolar paso. ben pişti bile bilmiyorum (hâlâ öyle) goygoy yapıyoruz paso. ayın 15 günü biz ibolardayız, 15 günü onlar bizde. dedim aq beraber eve çıkalım bari. tamam dediler oturduk konuştuk anlaştık herkes evini dağıttı. yeni ev tutucaz. ibo'nun maddi olanakları muazzam. dedesinin bursa'da köyleri var. aga torunu. evimizi barkımızı tuttuk. istanbul'dan mutfak tüpü götürdüm amk düşün asfdasdf fakirlik beyne de vuruyor. adsfasd yeni evimizde mutluyuz. bir de hepimiz aynı bölümde. oh mis. ben iboyla anlaşıyorum çok güzel. mehmet de muratla. dengiz hep.ibo saf bir çocuk. adam gibi adam. murat kibirli ama fıs bir kibir. memo da öyle. adamla senelerce arkadaştım ama sevemedim o kibir huyunu hiç. her fırsatta da söyledim memoya. gerçi memo cemaatteyken arındı neyse. aga torunu da olsan birader, öğrenciysen fakirlilği çekiyorsun. arada bir parasız kalıyoruz falan. yeni mahlemizde bakkal var. b-boy ismet. lakabını aksanından alır. ben taktım. ceza şarkı söylüyor ya. o tonlamada konuşuyor yani anlamak için dediğini ses kaydı alıp yavaşlatılmış bir şekilde dinlemen lazım. o zaman normal geliyor. b-boy ismet kurnaz baklava satıyor. tezgahta duruyor. bakkal orası aq. kilo işi alamam. paramız yok. dilimi 25 kuruş. sadfas arada bi yutuyom bi dönem borcumuz kabardı ismet'e. veresiyeyi kesti. bozukları denkleştirip makarna alıyoruz falan.bi gün iboyla bakkala gittik. para kısıtlı. makarna aldık eve çıkıyoz. asansörde dedim amk baklavaya ağzımın suyu aktı ama.. çıktık eve. ben yemeği hazırlıyom. ibo dedi geliyorum şimdi. gitti 10 dakka sonra bi geldi yarım kilo baklava almış.al lan kıyamam sana dedi. anasını sikim odaya kaçtım hemen gözüm sulandı çünkü. o kadar paramız yok ki uzun lm alıyoruz bitmesin diye bi dalı iki kişi içiyoruz. öyle fakirlik. o akşam da dj berna mı ne bi abla vardı ya birinin baldızı mı ne. o geliyor kütahya'ya. kütahya'da metallica etkisi. çünkü gelen en ünlü insan kıraç, niran ünsal falan. memoyla murat gitmek istiyorlar, para yok. akşam oldu bunlar hazırlık falan yapıyor. lan hayırdır size? memo cüzdandan 40 lira çıkardı. fitil yapmış. parayı ayırmışmış da oraya gdieceklermiş muratla. ulan dinini siktimin evladı, açlıktan ölüyoruz, dj berna dinleyecek diye para saklıyor bizden. iboyla çok bozulduk.u iki orospu çocuğu utanmadan o mekana gittiler. ibo da ayar oldu dedesini aradı. dedesi para gönderdi buna anında.gel gidiyoruz dedi. lan nereye falan. araba kiraladık eskişehir'e gittik ikimizde amk asdfasdfasd adam öyle sikilmez böyle sikilir dedi ibo. o günden sonra evde gruplaşma başladı. ibo & ben vs. memo & murat ben odayı taşıdım ibo'nun yan odaya. cephe alıyoruz evde iki grup. paso laf sokuyoruz falan.bu iki piç makarna yiyor ibo her gün dışarıdan yemek söylüyor bize aq asdfasd ama işin garibi kin/nefret falan yok. yine arkadaşlığımız devam her gün kantıra gidiyoruz hesap ödetmesine. içimizdeki birbirimize olan şiddet duygusunu öyle atıyoruz. ibo ve ben, o ikisi hesabına kantır oynuyoruz. her gün hesabına değil ama. haftada bir.. açık masa. kolalar, tostlar sigaralar. saatlerce.ibo'nun kantır nicki kral_faik benim kantır nickim anneci_ismail hesap bi geliyo gece kapanırken kafe 50 60 liragenelde biz koyuyoruz iboyla bunlara. böyle tatlı tatlı sikiş dönüyor. vahşet büyük ama hep gülümsüyoruz birbirimize bir süre sonra nabızlar normale döndü. tekrardan dörtlü olduk falan. bir gün kira çıkışmıyor ev sahibi de sıkıntılı. ercan abiayın 7'si kira. 6'sı gece 00:00'dan sonra sms atıyo yarın kirayı hazırlayın diye. öyle bir orospu çocuğu.sıkıntı olmasın diye ibo dedi ben vericem siz bana verirsiniz. tamam dedik. ibo kirayı ödedi.ertesi ay iboya borcu ödemem için, o ayın kirasıyla iddaa oynamam lazım. bastım 200 lirayı 4 kupona. 3'ü yattı, 1 tanesi geldi 230 lira para aldım. 150 ibo'ya vermem lazım. yaz tatili girmek üzere. ibo dedi paran yoksa sonra ver sen. yazın çalışıcaz tamam dedim temmuzda falan atarım senin hesaba. okul tatil oldu istanbul'a geldik. iş arıyorum, bulamıyorum anasını sikim.memo'ya dedim ben kağıt toplıycam galiba. duydum, güzel para varmış. o piç hayatta yapmaz kibrinden. açlıktan ölür gene de ben de biraz utanıyorum ama yapıcam gibi. para lazım çünkü. bir gün dedim sikerim utancını götümüzü satmıyoruz. ben yapıcam bizim burda hurdacı var. gittim konuştum adamla. nazmi abi dedim ben kağıt toplıycam. bi araba ayarla. o çuvallar var ya.o çuvalı dolu götürünce 50 lira tutuyomuş. gözüm parladı aq. deli para. o gece kağıt toplamaya başladım ben.gece yapıyorum çünkü hafif utanç mevcut. tanıdık biri görmesin diye. 23 gibi çıkıyorum 5-6 ya kadar sabah. yardır allah annemlere de güvenlik işi yapıyorum diyorum amk asdfasfa sabah işim bitiyor, önce arkadaşa gidip duş alıyorum öyle gidiyom eve bizim burda salı pazarı kurulur. bir gece oraları karıştırırken kağıt falan. bir araba durdu yanımda. cam indi aşağı amcam amk. napıyosun olm sen manyak mısın dedi. paket oldum. asdfas dedim ne var ya namusumuzla para kazanıyoruz sezerciğin piç rolü oynadığı filmindeki gibiyim ama o modda konuşuyorum. amcama dedim kimseye deme bunu. ikna oldu...memo orospusu kazandığım parayı görüyor, içi gidiyor. o da istiyor yapmak ama kibrinden. karı kız görür de rezil olurum modu..ben parayı denkleştirdim ibo'ya göndercem. bir gün oturuyoruz memoyla. orospu çocuğu kanıma girdi.an olm onun dedesi aga, görmüyon mu sen kağıt topluyosun falan. işledi bana bu fikri. içimizde de kansızlık var herhalde bi güzel ikna oldum. ibo'ya parayı göndermedim. ibo'da kızdı ve küstü. ibonun küsmesi öyle çocuk gibi değil. ciddili.ben seni çok seviyordum lan sarı çok üzdün beni diye mesaj attı. boğazıma yumru düğümlendi amk. bir şey de diyemedim.ibonun mesajı "allah yoluna taş koymasın biraderim" diye bitiyordu. yani diyor ki siktir git ananın amına kadar yolun var 150 lira+memo orospu çocuğu+kendi yavşaklığım yüzünden dağ gibi adamı kaybettim.yazın sonuna doğru kuruyorum. dedim barışırız herhalde okul açılınca.okulların açılmasına yakın bir haber geldi ibo okulu bırakmış. bize kızdığı için. öyle yaptık diye, gönül koydu.dersleri de çok iyi değildi zaten. tetikledik işte adamı. kafama çok taktım bunu. birkaç geçti, normale döndüm ibo'yu çok aramak istedim. hep bir şeyler durdurdu beni. bilmiyorum ne ama durdurdu işte. yüzüm yoktu çünkü hiç.dünyadaki en ağır duygudur sanırım pişmanlık hayatım normale döndü, epeyce zaman geçti ben de okulu bıraktım geldim istanbul'a korsan cd sattığım dükkanı yaptım işte. takılmacalar. bir ara duydum ki ibo askerde. hem de burada. kenan evren kışlası.dedim aha bulunmaz fırsat. fırla git. al gönlünü. bir kere gittim. nizamiyenin orada duraksadım. cesaret edemedim geri döndüm o ara para da kazanıyorum. her gün kuruyorum kendimi. gidem ibomun yanına bi karton sigara alıp. ihtiyacı var mı sorayım helalleşeyim falan. ben böyle düşüne düşüne bir sikimi yapamadım. adamın askerliği bitti aq gidemedim ikinci pişmanlık dalgasım neyse. mevzular unutuldu. hayat meşgalesi falan. bir gün facete üniden seçil beni bulmuş mesaj attı.seçil ibo'nun ünide sevgilisiydi. abi diyordu bana. bunun da hikayesi var. bir gün ibo'nun dedesi gelmişti.seçil için benim kardeşim demiştik. ismi de bahtinur aq asdfas kızın adı bahtinur kalmıştı. abi napıyon falan yazmış o dedim sen nasılsın hoşbeş muhabbet. ibo napıyo görüşüyo musun dedim. cevap gelmedi. uzun süre.ibo öldü diye yazdı en sonunda. o an her şey dondu benim için. 6-7 dal sigara içtim sabit bir şekilde monitöre bakarak kız o arada açıklıyor neler olduğunu. o yazdığı harfler gözümden içeri saplanıyor aq ibom askerden dönünce evleniyor bir kızla karısı 7 aylık hamile iken bir gün iş yerinde kalp krizi geçirip ölüyor. şu anda nasıl ağlıyorsam, o gün de salya sümük ağladm sonra numarasını istedim abisinin falan. arayıp baş sağlığı dileyecem. numarayı verdi. bir çevirdim. kayıtlymış bende.öleli de 4-5 ay olmuş. arama ekranında kral faik yazıyor. daha çok ağlıyorum. bir adam açtı telefonu.alo der demez daha çok ağlamaya başladım. adama anlatmaya çalışıyorum üni'den arkadaşıyım falan diye ama ne mümkün kapadım telefonu sms attım abi böyle böyle durum diye. sonra adam beni geri aradı biraz daha sakindim. konuştuk.bilecik'e gömdük, mezarı orada dedi. yengeye ve çocuğuna da sahip çıkmış ailesi... mezarın olduğu yerin adresini aldım gidicem. kafama koydum. deli oluyorum o hafta param da yok. haftasonu birinden borç aldım. atladım otobüse gittim hayatımda sadece düğünlerde takım elbise giydim ben. o da 3-5'i geçmez. o gün de giymiştim. canti olmam lazım.ibom çünkü genelde takım elbise giyerdi. aga torunu olmak kolay değil * bilecikte indim otogarda. gittim bi sakal traşı oldum bi çiçek yaptırdım. ayakkabıları falan boyattım. jilet gibiyim. mezarlığın kapısına geldim. biraz ürktüm. iboyla yüzleşmekten görevliye ada numarasını söyledim nasıl gidicem falan. tarif etti. bi elimde çiçek, bi elimde sigara, yürüyorum mezarına doğru mezarın başına gelir gelmez, o taşı gördüm ya. bütün cantilik, jiletlik gitti. dağıldım. direk mezara kapandım. salya sümük böğüre böğüre ağlıyorum. ben gerçekten diyorum, hiçbir sevgilim için öyle ağlamadım. üstüm başım çamur. suratımda bağırdım tek şey ibo kalk. kalk beni affedeceksin kalk. kalk ulan helalleşicez. sadece bunları bağırıyorum.45 dakika bu modda kaldıktan sonra mezarın üzerinden kalktım. iki sigara yaktım. birini toprağa koydum birini ben içiyorum ibom sigarayı biraz garip içerdi. hatta hep dalga geçerdim onunla taklidini yapıp. o sigaramı da öyle içtim.onun sigarasını da kendi kendine tükendi. biraz daha oturdum. ibo yanımda gibi konuşuyorum. kah komik bir anımız kah üzücü 3-4 saat orda takıldım moruk öyle. iboyla sohbet ettim. ama o pişmanlık duygusu hiç gitmedi. gitmeyecek de. pişmanlık ağır şeyistanbul'a döndüm. bir hafta sonra ibo'yu rüyamda gördüm. gülümsedi bana. bu flood'da burada bitti. Aslan parçası ibom da bu
efsane lezzet ufakken köyde durmadan yerdim haftalık pazar alış verişinin olmazsa olmasıydı hoşuna giderdi birde rahmetli dedemin şehirde yok mu çocuk derdi gülerdi .
