bir kez daha bizi kahrettiren katliamdır. insanoğlu nasıl olur da doğadan bu denli nefret edebilir? Doğa ondan aldıklarımızı bizden misli misli geri alsın umarım.
spor sahasında eşofman giyen aykut kocaman'ı takım elbise giymediği için dalga konusu yapan rakip takımların taraftarlarıdır. bir spor sahasında eşofman giymekle dalga geçmek ilginç. bu bakış açısıyla jurgen klopp'u nasıl aşağılamayı düşünüyorsunuz mesela? kendisini kaç kere takım elbiseyle gördünüz? o da mı bedenci, çapsız vs.
ya da bir hentbol antrenörü, bir voleybol antrenörü dikkat ederseniz genelde eşofmanlıdır çünkü spor sahasında giyim konusunda normal olan eşofman giymektir. takım elbise giymek de normaldir. bu durum tamamen tercih meselesi olup takım elbise giyen de eleştirilmemelidir. ama bedenci eleştirilerine tek bir sorum daha var: derwall de mi bedenciydi?
ben de böyle düşünen biriyim. asya'da, ortadoğu'da, afrika'da nice masum anne, baba, çocuk öldü ses yok, boston'da bir çocuk öldü auuvvv.
iğrenç amerika ne de güzel reklamını yapıyor, yaygarasını kopartıyor hemen. şöyle edeceğiz, böyle hele hölö falan. sen önce nato'nun terörünü bitir ulan.
ikiyüzlüsünüz, iğrençsiniz, alçaksınız ve bunlar değişmedikçe hiçbir kaybınıza asla üzülmeyeceğim çünkü kendi kayıplarınızı da kendiniz vuruyorsunuz yarattığınız terörle.
anladık özenti ve eziksiniz ama yabancı diliniz de mi yok? Gidin güntoya sorun amk. latsyo diyebilmen için iki z harfinin yan yana olması gerekir. misal: materazzi. ama lazio'da tek z harfi olduğu için lazyo şeklinde okunur latsyo diye okunmaz koduğumun hıyarları.
artık pek çok kişinin birbirine düşmanca ve küfürlerle saldırdığı, birbirini aşağıladığı günümüzde rakiplerini destekleyen, rakiplerinin başarılarıyla mutlu olan sağduyulu ve henüz nefretten gözü dönmemiş insanları görünce "hala bir umut var. hala konu ne olursa olsun sağduyuyla bir araya gelebiliyoruz." gerçeğini görüp mutlu olmaktır.
bu nefret ortamında bile az ya da çok, sayı önemli değil, insanların tek vücut olması çok önemli. bunu siyasal, sosyal yaşamımızda da başarabilirsek sıranın asıl sorunlarımız olan işsizlik, hayat pahalılığı gibi konulara geleceğini umuyorum. evet biraz sağduyu, biraz empati.
az önce ikince defa nat geo wild kanalında izlediğim mükemmel belgesel. belgesel demek az, film, destan. bir dişi aslanın 3 yavrusuyla yaptığı yaşam savaşını, yavrularını korumak için verdiği mücadeleyi anlatıyor.
Maditao 3 yavrusuyla kendi bölgesinde yaşarken bölgesine giren gümüş göz adlı bir aslanın liderliğindeki sürü tarafından bölgesinden kovuluyor. Gidebileceği tek bir yer var ancak oraya gittiğinde rüzgarın çıkarttığı yangın sebebiyle geri dönüş imkanı da kalmadığı için bölgedeki nehiri 3 yavrusuyla geçmek zorunda kalıyor. önde kendisi arkasında yavruları teker teker nehiri geçerlerken diğerlerine göre daha temkinli, daha az cesaretli olan 3. yavruyu timsah avlıyor. kalan 2 yavrusuyla bir adacığa sığınıyor ve günlerce av olmadığı için aç kalıyorlar. derken bir buffalo sürüsü çıkageliyor. bu yiyecek imkanı açısından iyi, güvenlik açısından kötü bir haber çünkü tek başına ve buffalolar nerede bir aslan görseler gözdağı vermek için saldırıyorlar. yavrularını korumayı başaran maditao saldırmak zorunda ki yavrularını emzirebilsin. saldırıyor ancak suya alışkın olmadığı ve tek başına olduğu için defalarca başarısız oluyor. tüm bu kargaşayı kendisini kovan aslan sürüsü de fark ediyor ve bir kez daha maditao'nun bölgesine geliyorlar. yavrular artık daha fazla tehlike altında. maditao dahiyane çözümü buluyor: eğer buffalolara saldırırsa diğer aslanlar da saldırır ve hem aslanlar hem buffalolar av ve can derdine düşüp yavrularına saldıramaz. öyle de oluyor.
böylelikle yavrular ironik bir şekilde hayvanların kralının aslan olduğu doğada bütün tehlikelere açık büyüyorlar ve tek başına avlanmaya çalışan maditao nihayet başarısızlıkların tecrübeye dönüştüğü bir avda bir buzağı avlıyor. ancak hayvanlar aleminin en bilinen leşçillerinden olan sırtlanlar çıkageliyor ve bütün bir yemeği ona bırakmıyorlar. yine de yavrularını emzirebileceği kadar süt salgılamasına yarayacak eti yiyen maditao yavrularının yanına dönüyor ve onlara sesleniyor. sesleniyor.. sesleniyor...
erkek yavru hep uzakları keşfetme meraklısı, yuvadan her ayrıldığında daha uzağa gitmeyi seven bir haylazdı. dişi yavru ise ana kuzusu, dışarıyı keşfetmektense annesinin koynunda yatan bir uslu bebek ve şimdi ikisi birden yoklar. maditao çevreyi kolaçan ediyor, hızlı adımlarla yavrularını arıyor ve uzaktan bir yardım çığlığı duyuyor. minik kızı hayatta ama yaralı. bunu gören sırtlanlar yine saldırıyor ama maditao adının anlamına yakışır şekilde ( yavrusunu koruyan demektir ) sırtlan sürüsüyle başa çıkıyor. peki kırık bir beli hangi sevgi, hangi şefkat, hangi cesaret iyileştirebilir ya da hangi noktaya kadar koruyabilir? doğa... doğa ona emrediyor. yavrusunu onun çığlıklarına rağmen orada bırakıp kükreyerek uzaklaşıyor. erkek yavrudan da zaten umudunu kesmişti maditao.
hayvanlarda intikam, acı, yokluğun yarattığı yıkım gibi duygular var mı bilinmez ama maditao ilk iş olarak adaya ilk geldiğinde kendisine saldıran buffalo sürüsünün lideri erkeğe saldırıyor ve yaralıyor. devamında ilk başta kendisini yuvasından eden aslanlara yine tek başına meydan okuyor ve bu cesaret karşılığını buluyor, sürünün lideri gümüş göz geri çekiliyor. ve maditao durmuyor. sürüyü kendisiyle birlikte bir sınava sokuyor: aslan topluluğu için yeni bir liderle, maditao için yeni aslanlarla birlikte, daha önce hiç beraber avlanılmamasına rağmen, bufalolara saldırmak.
saldırı anı geldiğinde saflar tutuluyor. ancak buffalo sürüsünün arkasından bir ses duyuluyor, bir yavru aslan yardım çağırıyor. evet bu onun yavrusu, onun haylaz, her seferinde daha uzağa giden erkek yavrusu. maditao tekrar anne olmanın verdiği güçle yine tek başına buffaloların üzerine gidiyor, safları yarıyor ve yavrusuna kavuşuyor. tam da bu sırada gümüş göz çıkageliyor. hani hiç konuşmadan sadece gözlerimizle anlaştığımız anlar vardır, iki aslan işte öyle bakışıyorlar ve maditao gümüş göz'ün düşmanca gelmediğine inanıyor ve işte o an, bir anne, bir lider, bir savaşçı olarak buffalo sürüsünün üzerine atlıyor ve gümüş göz onu yanıltmıyor. maditao safları yok ederken gümüş göz öldürücü ilk hamleyi yapıyor ve buffaloyu arkasından yakalıyor. diğerleri de ona eşlik ederken maditao yaralayıp yıkamadığı, kendisine ilk saldıran erkek buffalonun kaçınılmaz sonunu kusursuz bir planla getirmiş oluyor. evet maditao o erkek buffaloyu da alt ediyor. erkek yavru ise hayatında ilk defa bir ava tanıklık ediyor. her şey bittiğinde maditao ve gümüş göz baştaki düşmanca tavırları unutarak bu aslan topluluğunun maditao'nun önderliğinde bir sürü haline gelmesini oynayarak ve koklaşarak kutluyorlar.
ancak bu şekilde anlatabileceğim bu destansı yapımı izlerken ağladım, dükkanımdayım ve ne çalan telefonlara baktım ne de başka bir iş yapabildim. hayatımda ilk defa dükkanıma müşteri gelmesin istedim. evet ekmek parası kazanmak bile istemedim bir süre için. bildiğim kelimelerle anlatamam maditao'nun bende bıraktığı etkiyi. emeği geçen herkese de tıpkı maditao'nun yüreği gibi uçsuz bucaksız teşekkürler.
bugün başlığında yazacak bir şey bulamayıp rastgeleye tıklayınca karşılaştığım durum. defalarca tekrarladım, aynı başlıklar sürekli karşıma çıkıyor sanki başlık sayısı az gibi. deneyin göreceksiniz.
demokrasi soytarılığı olan oy verme işlemini belli aralıklarla yapmaya alışmış insan sözü. oy verecek kimse yoksa vermeyeceksin. oyun kutsal, oyun bir tane. hak edene ver, kerhen değil içinden gelerek ver. ama sağcı ya sola atmaz gider sırf sağ parti diye akp'ye verir oyu. solcu da öyle. batsa yansa ölse illa sol parti. kimsenin umurunda değil kime neden oy verdiği. takım tutar gibi parti tutulursa ya da ülke menfaati değil kişisel ideoloji düşünülürse olacağı budur. döneklik yapılsın demiyorum dikkat.
gün ve günün şu anı itibariyle okunan zırvalar bütününü duyunca yaşanan duygu. özellikle izliyorum, tarihe tanıklık etmek için izliyorum. saddam'ın heykeli yıkılırken izledim, iran- ırak savaşını trt'nin gösterdiği kadar izledim, ilk körfez savaşının mağdurlarındanım ( Adanadaydım ve füze atılması tehdidi yüzünden terk etmek zorunda kaldım) yani yakinen biliyorum, saddam'ın asılması, kaddafi'nin sonu, 11 eylül, oklahoma bombocısı ve insanlara etkilerini izledim, gördüm. işte bu mitingi de bu açıdan izliyorum ama bu mitingin bir farkı var. ben bu mitinge yıllar sonra götümle güleceğim. hatırlayıp hatırlayıp içime su serpeceğim. belki daha iyi bir dünya olmayacak ve daha iyi bir türkiye ama son 10 yılda yaşanan rezilliğin bir benzerinin yaşanmayacağına eminim. biz bugünlere menderes döneminden itibaren getirildik. yavaş yavaş, alıştıra alıştıra. mesut yılmaz'ın başbakan olduğunu hatırlamayan bir sürü insan var ama bu konularla ilgilenenler bilir ki mesut yılmaz yıllar önce başbakanken söylemişti "AB'nin yolu diyarbakır'dan geçer." diye. tansu çiller, süleyman demirel, yıldırım aktuna, bülent ecevit, mesut yılmaz, necmettin erbakan... hepsi ve daha fazlasının bugünlerde emeği oldukça fazla. şimdi zafer naraları atıp, hep ezildik diyenlerin başbakan, cumhurbaşkanı, milletvekili, bakan olduğunu, ülkenin en zeninleri arasında her zaman yer aldığını bilmezlikten gelen satılmışlar ile birlikte ab, nato, abd vb. güçlerin yıllardır başımıza ördüğü bu çorabın son dikişleri atılıyor artık. atılan tweet demiyor mu "bu saatten sonra." diye. bebek katilleri meydanlarda şarkılar söylüyor, özgürlük diyor, yaşam hakkından bahsediyor, demokrasiden ve paradigmadan dem vuruyor, aynı anda satılmış basın tüm bunları şölen havasında, nevruz kutlaması adı altında bize aktarıyor. çanakkale savaşını kutlamak bile bu zhniyetin kuklalarına kaldı bugün. konu uzun, ben sadece saddam'ı, kaddafi'yi hatırlatmak isterim bu paradigma sahibi canlılara. gün gelir abd'nin sizinle de işi biter, gün gelir kürdistan dediğiniz yerler israil oluverir, haritada yazmayabilir belki ama öyle olduğunu yaşarsınız. gün gelir saf olanlarınız kandırıldığını anlar, çıkarı için bunlara kukla olanlar umduğu nemaları alamaz çünkü sizin iplerinizi tutanlar tarihte hiçbir kuklasına kuklalığının karşılığını vermemiştir, onlar sadece kendilerini düşünür. gün sizin gününüz. size tek bedduam benimle ve benim gibi düşünenlerle bu toprakları bir gün bir savaşta savunmak zorunda kalmanızdır. evet belki o gün "biz ne yapmışız" dersiniz. der misiniz? Çıkarınız olacak merak etmeyin.
insanların birbirlerini yolda, kafede, bankada vs yerlerde görmelerine ve birbirlerini sadece sima olarak tanımalarına rağmen birinin diğerinden bir konuda durduk yerde talepte bulunmasıdır. az önce başıma geldi. 50 metre ötedeki kafenin çalışanı kitap ayracı getirdi. ahmet abi burada bulunmasını rica ediyor dedi. haydaa ne alaka lan. karşılaştık mı merhaba bile demiyoruz. bir de işi sağlama alıp dükkandaki en ucuz şeyden hem de iki tane istiyor. neyse tamam dedim ayraç isteyen olursa veririm. adam normalde 2 metre ötemden kaldırımdan yürüyen dönüp bakmaya tenezzül etmeyen bir adam. çıkarın varsa ayıya dayı durumu.
ek: bu arada ayracın üstünde sahibi olduğu kafenin reklamı var. hani başkasının hatırına da yapıyor değil.
birçok erkeğin voleybolcu kadınların uzun boylu, düzgün fizikli olmalarından ötürü yaptığı eylem. tayt giydiklerinden ötürü bu durum katmerlenir. hele ki birkaç erkek birlikte izliyorsa fanteziler havada uçuşur, skor sorulsa söyleyemeyecek duruma gelinir.
az önce yaşadığım sinir bozucu durum. arkadaş bir girdiyi beğenmedim ve yapıştıracağım eksiyi üst üste ama "bi dakka" deyip duruyor. üst üste tıklamasam da yapıyor seri tıklasam da. seri tıklamak*.
ek: seri eksi oya maruz kalmış. gününüz şenlensin gençler.
Malatya'da gerçekleştiği iddia edilmektedir. "Malatya'nın Doğanşehir ilçesine bağlı Sürgü Beldesi'nde bulunan Çok Programlı Lisede kız öğrencilere ücretsiz başörtüsü dağıtıldığı, başı açık kız öğrencilere de türban takmaları konusunda baskı uyguladığı iddia edildi. Bu iddialar üzerine Milli Eğitim Müdürlüğü soruşturma başlattı." http://www.hurriyet.com.tr/gundem/22140231.asp
malum emniyet müdürünün malum açıklamasında söylediği " ölen teröriste ağlamıyorsanız insan değilsiniz." tümcesinden sonra insan olmadığımı anlayarak "bu şekilde olacaksam hiç olmayım daha iyi." şeklinde duyduğum sevinçtir. neler gördük, neler göreceğiz... her yer satılmışlarla dolu. vicdan nerede?
her şeyi kendisinin sanan başbakanın aşık veysel'in varislerinden izin almadan, telif nedir hak nedir umursamadan aşık veysel'in türküsünü kongrede çaldırmasıdır, kendisine siyasi malzeme yapmasıdır. ayıptır, yazıktır, rezilliktir. ilhan irem tespiti için: http://www.odatv.com/n.ph...200#.UGwg7sFy4kk.facebook
