vaktiyle dayatılan ancak Türkiye'nin kurtuluş mücadelesini kazanması ile bizim açımızdan çöpe atılan ve gerçekte de öyle olması gereken ne var ki batılı büyük devletlerin kendi cihetlerinden tekrar piyasaya sürülmek üzere buzdolabına kaldırmış oldukları sevr anlaşmasını tekrar tedavüle sokmalarından başka bir şey değildir.
tarihleri boyunca rusya, ingiltere, fransa ve abd tarafından defalarca sömürülen ermeniler bu işin zavallı ( bu hakaret anlamında kullanılmamıştır ) piyonlarından başka bir şey değillerdir. yaşanan acılardan paylarına fatura çıkarmamak kolaycılığı kadar kalkıp adı geçen güçlü devletleri suçlayacak değillerdi her halde. bir de diaspora var, dünyanın dört bir tarafına dağılmış onca ermeniyi bir ideal etrafında toplamak için bu iddiadan elverişli bir enstrüman olamazdı. zamanla bu bir kimlik politikasının yanı sıra rantı bol bir endüstri haline de dönüştü. Türkiye'nin Müslüman kimlikli bir ülke olması batı aleminde kamu oyu desteğini kazanmak hususunda işleri kolaylaştırmıştır.
kimse kimseye hikaye anlatmasın, gerçekler ve trajediler Batı'nın umurunda falan değildir. hocalı'da, Ruanda'da, Bosna'da, Halepçe'de bunların hepsini gördük.bunlar dün ve evvelki gün olan soykırım, kıyım ve katliamlardır. bugün suriye dramı var. hangi birisi kapısını açtı. düne kadar ver yansın ettikleri esad'a şimdi koltuk çıkmıyorlar mı ? olay Türkiye'nin güzel, güdülür, küçük parçalara bölünmesi maksadıdır. kürdistan, büyümüş bir Ermenistan vesaire.
gelin bu düzlemde konuşup tartışalım. ama tarihle yüzleşmek gibi dünyada kimsenin yapmadığı bir işe gönüllü olmak enayiliğini de bırakalım. alemin tek manyağı biz miyiz?
masum bir önerme gibi görünüyor ama değil. askerlikte örtü kuvveti diye bir kavram vardır. bu da öyle. aslında anlatılmak istenen gelin şu suçların alayını üstlenelim. mesela ermeni soykırımını yaptık diyelim. gerekçe de hazır, bilmem ne kadar ülke tanımış. onların götüne koyayım. hayır böyle ciddi bir konuda adamın ağzını bozduruyorsunuz, ona ayrı yanarım.
Osmanlı arşivlerinde tehcir edilen ( tehcir diyorum, aykırı konuşunca kendini aydın zanneden tatlı su hümanisti entel züppe ve sen doğduğu ülkeye düşman aşağılık kompleksli haincik ) her bir ermeni yurttaşın kaydı tutulmuş, malı, mülkü teminat altına alınsın diye yerel amirler müteselsil olarak mesul ilan edilmiş, o zamanki bakanlar kurulu kararı var arşivlerde, gelin bakın diyoruz, elin Fransız, Amerikalı, isviçreli orospu çocuğunun umurunda değil, o zaten türkleri mahkum etmiş. onun bunun yalan hatıratını delil kabul ediyor. en son talat Paşa'nın katilinin oğlu '' babam kahraman değil, katildi , mahkemede söylediği gibi hiç bir kız kardeşi de yoktu '' dedi. kime, bir alman ve Amerikan gazetesine. aç oku yavşak.
bunu söylemekten nefret ediyorum ama, hayatta en iyi üç arkadaşından biri yunan ( rum değil, basbayağı yunan, nickime bakın bir ) bir diğeri ermeni olan bir adamım ben. babam laz, annem Arnavut, milliyetçilikten nefret ederim ama kendimi türk olarak tanımlarım.
Türkiye'de Beşiktaş'ı, dışarda olympiakos'u tutarım. açın bakın azınlıklar hakkında ne yazmışım, faşist, şovenistin teki miyim?
kendi çapımda, haksızlığa uğrayan, ötelenen herkesin, her grubun yanında olmaya çalışırım. lgbt hakkkında yazdıklarımdan dolayı adım gaye çıktı. bu benim için bir aşağılama değil elbette. olsam söylerim. itiraf etmem, söylerim.
bu ermeni soykırımı hakkında düşündüklerim de böyle. olmayan suçu kabullenmem.
ava giden avlanır sözünü doğrulayan bir haber. ian gibson isimli şahıs, ki meşhur bir avcıymış. bir müşterisi için yavru bir filin dişlerini ölçerken yavrucuk punduna getirip adamın üstüne oturmuş. öldürene kadar da kalkmamış. sadece bazı insanların gereksiz zevklerini tatmin ederek para kazanmak için elindeki son model silahlarla cana kıyan bir insanın layık olduğu bir son olmuş.
yavrucuk da kim bilir kaç tane filin kanına girmiş bir caninin intikamını almış. http://www.radikal.com.tr....unlu_avciyi_ezdi-1339971
benim aklıma hemen hülya avşar ve seda sayan gelir. ne kadar bayağılaşırlarsa o kadar prim yapıyorlar, servetlerine servet katıyorlar. helal olsun diyeceğiz, ne yapalım, enayiliğimize doymayalım.
aziz Yıldırım'ın belirleyici özelliği bu tavrı en güzel anlatandır.
önce eser gürler : başkanlığı bırakıyorum. ( aradan seneler geçer, başkanlığa devam )
önce eser gürler: havuzdan çıkarım haa. ( aradan seneler geçer, havuza devam )
önce eser gürler: liglerden çekilirim haa. ( aradan seneler geçer, lige devam )
önce eser gürler: failler bulunana dek maçlara çıkmıyoruz. ( aradan günler geçer, tıpış tıpış sahaya )
can sıkıcı, küçük düşürücü tutumdur.
birisi yüzünden Fenerbahçeli olan çoktur, diğeri yüzünden bırakan.
birisi gole boğduğu rakiplerinin saygısını kazanmıştır, diğeri nefretini.
birisinin yaşarken heykeli dikilmiştir, diğerinin muhtemelen hiç dikilmeyecektir.
bugün vuku bulmuştur. hesapta ermeni soykırımının 100. yıl dönümü vesilesi ile Roma'da yapılan anma töreninde Ermenistan cumhurbaşkanı sarkisyan ile birlikte iken papa hazretleri adı ile sanı ile bu olayı 20. asrın ilk soykırımı olarak nitelendirmiş.
papalara yanılmazlık ( tövbe, tövbe ) izafe edilir ya, hadi öyle olsun diyelim. ama bildiğim kadarı ile bok yememezlik atfedilmiyor. dolayısı ile hazretin bok yediği hükmüne varabiliriz.
sadelik, tevazu, samimiyet ayaklarını bol bol çeken Francis'in gerçekte ne kadar içten ve güvenilir bir herif olduğunu şöyle anlatalım. sempati şampiyonluğu yapmak için şöyle demişti : '' ben kimim ki eşcinselliği yargılayayım! '' doğru laf, bütünüyle katılıyorum. ama sonra ne yaptı, Fransa'nın Vatikan'a atadığı büyükelçiyi eşcinsel olduğu gerekçesi ile aylardır onaylamadı, onaylamıyor..
e, hani yargılamıyordun, nerede senin doğruluğun, tutarlılığın?
evet, böyle söyleyerek bok yemiştir. onun için kolay olmuştur, zira türkiye neticede Müslüman bir ülke. kendi tabanını oluşturmuyor.
öte yandan bir başka pis amacı daha vardır, günahı kadar sevmediği Ortodoks kilisesine karşı Ortodoks inanç sahiplerinin sempatisini
kazanmak.
gündelik hayatı kolaylaştıran aletlerdir. işte tost makinesi, ütü, elektrikli süpürge vs.
bir metafor olarak kimi insanlar için faydalı aparat dendiğinde ise teşbihin öznesi kişiler için hayli üzücü, utanç verici bir durumdur.
böyleleri her toplumda mevcuttur, bizde sanki biraz daha fazladır.
acınası bir iştir. seksizmin daniskasıdır, homofobinin şahikası, terbiyesizliğin alemdarlığıdır. sorsalar bana bunu aklı başında, kendine saygısı olan insan yapar mı diye, olur mu canım, derdim. bir tek istisnası olurdu filvaki, engin ardıç.
bak işte o yapar derdim. nitekim öyle olmuş.
hayat boyu anlayamadığım klişe. bir işi veya onu becereni hafife alma maksadı ile söylenir. hayır, aklı başında bir insan niye ölçü olarak babasını kullanıp da onu küçümseme vasıtası yapar ? bunu yapanları babaları küçükken kemerle mi dövmüştür ?
6 nisan 2015 tarihli Fenerbahçe basın toplantısında / açıklamasında mahmut uslu tarafından sarf edilen şikayet cümlesi. sempati arıyor mahmut bey, anlayış bekliyor. adamın mağduriyet beyanı bile buram buram ırkçılık kokuyor. hayır mahmut Uslu'nun ırkçı olduğunu düşünmüyorum. o sadece dünyanın nereye gittiğinden habersiz, lafının neye varacağını düşünmeyecek kadar sorumsuz bir insan. bu adamı Fenerbahçe'nin as başkanı yaparsan adın da aziz yıldırım olur, haklı olduğun konuda bile haksız duruma düşersin.
en son hangi kitabı okuduğunu merak ederim bu mahmut Bey'in, eğer okulu bitirdikten sonra kitap kapağı açtıysa tabi.
daha doğrusu babacığı. cenaze namazını TV'den takip ettim. bu muhterem amcamızın acısını yaşarken gösterdiği alçak gönüllü asalet beni şaşkınlığa bir yandan da hayranlığa sürükledi. o büyük acısını içine gömmesi, her baş sağlığı dileyene tebessüm ve tevekkülle cevap vermesi, elini öpmeye davrananları onlardan daha atik hareket ederek yine tevazu ile engellemesi kelimelere dökülür gibi değildi. babasını uğurlayan torununun omuz başlarından sevgi ile tutuşu içimi paraladı. dikkat ettim eski cumhurbaşkanına da, başbakana da, halktan her hangi birine de aynı saygıyı gösterdi. o amca büyüdükçe gözümde ben küçüldüm tv karşısında.
çocukluğumu, ilk gençliğimi hatırlıyorum, böyle insanlarımız çoktu bizim, nereye gittiler bilemiyorum. bir yere gitmediler de biz mi göremiyoruz, hiç bilemiyorum.
naçiz nazarımda bir mübarek adamdır o amcamız, ona bu kaderi yaşatanlara ne denir inanın onu da bilemiyorum.
şehit savcıya rahmet, ailesine ve bu ülkenin iyi insanlarına baş sağlığı diliyorum.
yeni bir gelişme. bundan sonra siviller askeri tesis ve ordu evlerine sakallı olarak girebilecekler. kötü bir haber, hayır bu aptal ve çağ dışı yasağın kalkmış olması değil, bu yasağın 2015 yılına dek sürmüş olması. ben sivil adamım, sana ne benim kılımdan, tüyümden?
bakıyorum da bilic sadece beşiktaşlılar değil diğer takım taraftarlarınca da geniş ölçüde benimsenip seviliyor. bu ülkeye bilic'ten büyük hocalar geldi, daha iyi taktisyenler de. öyle eyyamcı falan da değil, nabza göre şerbet verme derdinde hiç değil. yeri geliyor doğru veya yanlış hakemlere ver yansın ediyor, federasyona sallıyor. basında da ayar verdiği adamlar var.
yine de bilic'e duyulan sempati azalmıyor. bunun sebebi '' evet,ersan'ın topa elle müdahalesi var '' itirafı ile açıklanamaz.
insanlar bilic'i sahici bir adam olduğu için seviyorlar. kulübüne bir profesyonelden çok onun bir parçası gibi bağlanmasını takdir ediyorlar. bunu yaparken rakip takımın tribününe gidip taraftarın arasında rahat rahat oturmasından etkileniyorlar. oyuncuları ile kurduğu abi-kardeş, baba-oğul ilişkisini beğeniyorlar. zaman zaman yanlış teknik tercihler yapsa bile hep adil davrandığını görüyorlar.
ayrıştırıcı değil, birleştirici tavrını onaylıyorlar.
bilic mükemmel değil, sadece iyi bir hoca, daha genç, üzerine koyacak. ancak slaven alçak gönüllü ve zarif bir insan. bir yandan da çocuk gibi herif, sevimli, o yüzden seviliyor.
muhtelif şeylerdir.
ülke olarak birlikte sevinmeye ne kadar hasretmişiz, demek hala birlikte sevinebiliyormuşuz. ( istisnalar mevcuttur fakat önemli değildir)
necip uysal'a galiba biraz haksızlık etmişiz.
zulümpiyat stadı bile dolarmış. yani neredeyse.
fenerbahçe ve galatasaraylıların çoğunluğu bu zafere bizim kadar sevinebilirlermiş. ben ki kendimi bu konuda pek makul zannederdim, bir çoğu bu anlamda benden çok daha ileridelermiş.
bir de opare iyi futbolcuymuş.
olmayan bir sözcüktür ama kullanılır. niye yazdım o zaman ? yanlış kullanımın önüne geçelim diye. zevat zaten çoğul bir sözcüktür. zatlar, kişiler manasına gelir. hal böyle olunca zevatlar olmaz.
