yaptığım hareket daha doğrusu yaptığım değilde kendiliğinden olan bi hareket, arada neden konuşmadım diye pişman(genelde) olurum 'zamanım varken susmalıydım' derim içim içimi yer ki en kotü yanı bu, bazende iyi ki de konuşmamışım derim işler kendiliğinde hal olur 'susmak en iyisiymiş' der geçerim
küçükken abimle mağazaya girmiştik istanbulda bi avm de, hemen kenarda bi kazak gördüm aldım baktım elbiseye nasıl bi şey diye aldım ama beğenmemiştim bende katlayıp geri yerine koymaya çalışmıştım ama bi türlü katlayamıyordum daha sonra çalışan bi abla gördü beni yanıma gelerek elbiseyi bana gösterek katladı yerine koyup gülümsedi.
hep aklımın bi köşesinde bu anı heralde ömür boyu silinmez.
şehirler de kültürel fark olduğu için soruyoruz, sohbeti açmak veya koyulaştırmak için, ırkçılıkla alakası yok olsa bile sorun bu soruda değil soruyu soran kişilerdedir.
Ulan madem boyle bi durum var siz niye refaranduma gidiyorsunuz direk şuanki sistem teror orgutunu temsil ediyor deyın degıstırın anayasayı yok yanı hayır cıkarsa ne yapacaksınız terorun anayasası mı olacak
Mal mal konusmayin.
Hangi yalnızlık? Çevrende kimsenin olamayışından dolayı hissettiğin duygudan mi bahsediyorsun yoksa topluluk içinde olmana rağmen tek olduğunu hissettiren duygudan mi bahsediyorsun
1 den 10 kadar değerlendirirsek
ilkinin soruyorsan değerı 2
ikincisini soruyorsan değeri 8
ikisinin değerı toplam degeri vermeli hayat böyle devam eder tabi bu değerlerle nasıl devam ediyor siz düşünün.
5 ile 5 olan arkadaşım hayatın keyfini cikarmaya bak sen .
anası satayım çünkü proje çiziyorum yarın teslim var ve anasını sattığımın projeyi yanlış çizmişim 6 aylık emeğim boşa gidecek şuan öyle bi çaresizim anlatamam.
