kendimi hiç okuma yazma bilmeyen biri gibi hissediyorum, ne kadar çok kelime eksiliğim varmış ne kadar çok okumam gerekiyormuş.
kendimi çaylağın altında bişey gibi hissediyorum.
Kutlayıp kutlamamak arasında kaldığım bir gün. Nitekim benim de günüm olsa da bu gün bana hiç bir anlam kazandırmıyor çünkü bu günde dünya'da yüzlerce milyarlarca.. Kadın şiddete maruz kalıyordu ne zaman bu durursa bu günde o gün bu özel gün anlam kazanacaktır.
Huzur kimsesizken bir kişinin gelip her şeyin olmasıdır. Onun yanında hiç olmadığın kadar mutlu olmaktır huzur. Yüzüne baktığında kalan herkesi siktir etmektir. işte o 1 dakikalık huzura bir ömür verilir.
Büyük ihtimalle ağır yalnızlık çekiyordur. Ona bağlamıştır belki hayatını. Hayatındaki, yanındaki tek canlı o ise tepkileri gayet normal. Hoş böyle yapmaya devam ederse kimsesi hiç olmayacak bariz belli.
Bir adın kalmalı geriye
Bütün kırılmış şeylerin nihayetinde
Aynaların ardında sır
Yalnızlığın peşinde kuvvet
Evet nihayet
Bir adın kalmalı geriye
Birde o kahreden gurbet
Cahildir. insanlar bilmeli ki aramızda ayrım olmamalı. Hepimiz bu dünyada yaşıyorsak ki biz aynı vatanı vatan biliyoruz kendimize. Böyle bir ayırdım sadece bu ülkeyi bölmek isteyenlerin işine gelir ve eğer sevgi gerçekse kızın gözüne kültür ayrımı falan gelmez. Öyle babalara acıyorum, gerçekten acınacak haldeler.
Kimseye güvenmem. Güven insanın karşısındakine tüm samimiyetiyle inanmasıdır, cesaret işidir. Her şeye cesaret ederim ama güven konusunda hiç cesaretim yoktur. Çünkü güvendiğin insana sadık olmalısın tabi karşındakinin de sana ama bu devirde sadık kalacak insan yok.
şans meselesi diyebiliriz sanırım çünkü bu devirde hoşlandığımız kişilerin 5 vakit namazda olması çok düşük bir ihtimal, ki o namazı gösterişle kılmamasıda ayrı bir konudur.
