var mısın? yok musun? eğer varsan iyi misin, kötü müsün? ve yine varsan ve birçok insan var diyorsa adaletin sadece hiç görülmeyen ama gidileceğine inanılan dünyada mı? burda pek göremiyoruz da!
edit: bu konuyla ilgili konuşmayacağıma söz vermiştim ama dayanamadım çünkü adaletsizlik ikimiz içinde var. çok özür diliyorum senden affedersin umarım..
gecenin bir yarısı, denizin tam dibinde sevgilinin omzuna yaslanıp o güzel su sesini dinlerken, birden sevgilinin mırıldandığı türküdeki o yumuşak ve içten olan sestir.
herşeye alışmaktır. yanındakine, uzaktakine, olana, olmayana ve en önemlisi sevmeye alışmaktır.dedim ya alışmaktır hayat! sadece sende kalanlara seninle olanlara..
sayın yazar minti'ye sonuna kadar katılarak şunu eklemek istiyorum sizi bunun için terkedecek yada rezil edecek bir erkekle zaten evlenmeyin. ama bunu zorlayana sonuna kadar müstehak.
edit: kocam diyeceğiniz kişiden hiçbirşey saklamayın emin olun sizi sırf öyle olduğunuz için terketmeyecek, hatta doğruları söylediğiniz için alnından öpecek birisi mutlaka vardır.önemli olan insan olmak ve her insan sırf insan olduğu için geçmişte hata yapabilir bunu anlayacak birini bulun ve asla bırakmayın.
edit2:mutluyum çünkü şanslıyım.
bu ülkede yaşayan bir vatandaş denize hırsız diyebiliyor. önce tependeki hırsızlara bak biraz kardeşim. deniz millet için soyacaksa tependeki kendisi için soyuyor.açmak lazım gözleri iyice açacaksın sonuca değil amaca bakacaksın. vatan denizin yavrusu sen yavrun ölmesin diye banka soymaz mıydın?
kayınvalide ile ilk tanışma anından daha az kasıntı yapılacak durum. sonuçta laf etmez dedikodu bilmez.kendini sadece saygıdan kasarsın.
edit: kayınvalide olayı çok zormuş valla an itibariyle atlatmış durumdayım.üstümden koca bir yük kalktı sanki gelinim lafını duyunca.:)
bu zamana kadar nasılda bu kadar kör olabilmişim? nasıl bilememişim elimdeki pırlanta kelimesinin bile az kaldığı bi adamın kıymetini? bunca zaman nasılda gereksiz bi adamı sevdiğimi sanmışım..oysa aşk herşeyiyle kabul etmekmiş..sırf sen olduğun için sevilmekmiş..ben bi bayanım beni herşeyimle kabul edecek birine neden bu kadar zaman az değer vermişim.. seni çok seviyorum halis. hayatımda senden başka beni bu kadar seven kimse olmadı ve bende emin ol seni hiç kimseyi sevmediğim kadar çok seveceğim..sen hiç kimsenin haketmediği kadar büyük bir aşkı hakediyorsun.. sen nekadar iyi birisin sen nesin hala adını bile koyamıyorum..beni nasıl oldu da bu kadar sevdin nasıl oldu da bu denli herşeyimi kabul ettin.. karşıma çıkabilecek en büyük şans tek kelimeyle sensin sen aşk, aşksa senmişsin.. evet diyorum seninle bir ömür olmaya evet..
önünde engel olan hiç birşeyi aydınlatamazsınız. islam aydınlanamaz..insanların önüne koydukları engeller bunu ilelebet aydınlatmak yerine karartacak ve yobazlaştıracaktır.ateizmin önünde hiç bir engel yoktur..olmayan göremediğiniz hiç birşey hiç bir zaman etkili olamaz.. aydınlık ateizm ve ateizm aydınlıktır.
sensiz geçireceğim bir kış başlıyor sevgilim. yazdan sonra bir mevsim daha.. ne kadar ağır bir bilsen..sensiz bir şehir, sensiz bir ev, sensiz bir yatak.. sensiz bir sonbahar bitti. şimdide kış zorluyor sevgilim sensiz geçmek için..
edit: aşk imkansızlıktır..ve bu an, şu an, o an boğulmaktır o imkansızlık denizinde..
iyi ki burdayım.yoksa onunla birbirimizi sevmekten başka nasıl bir ortak noktamız olabilirdi ki kimsenin bilmediği..
edit: sen varsın bu o kadar önemli ki..varsın ve burdasın yada sadece 120 km uzakta..
evet biliyorum okuduğunu... ve hiç görüşmesekte, uzunca bir süre sadece yazdıklarımı okuduğunu bilmek de emin ol çok güzel..
edit: ben senin yazdıklarını hep okuyor olacağım ve az da olsa kendime bir pay çıkarmaktan büyük bir zevk alarak..
peygamberinin(aslında sadece iyi bir insan) zekasına hoşgörüsüne sonuna kadar saygı duyduğum din.. yaşarken islam ahlakıyla yaşamak kötülüklerden alıkoyar ama sadece ahlakını yaşamaktan bahsediyorum..
tanrının önce kullarını yaratıp sonra onları onun istediklerini yapmadıkları için yakacağı, onlara eziyet edeceği tamamen tanrıyı küçümsemektir..tanrının kullarını yakarken zevk alması gibi bir olgu ne kadar doğru gerçekten tartışılır.. tanrı o kadar yüce ki emin olun hiçbirimizin yaptığı ibadete ihtiyacı yok..onun zaten herşeyi var o zaten çok güçlü ve sınırsız.. sadece iyi bir insan olma duydusuyla ve mantığıyla hareket etmek varken cennet cehennem korkusuyla iyilik yapıyoruz.. ben şu soruyu sorduğumda gerçeği buldum:"ben tanrı için mi ibadet edip iyilik yapıyorum yoksa cehennem korkusundan mı??" halbuki sadece iyi olmak zaten yeterli..
edit:tanrının varlığına inanılır fakat o doğaya ve insanlara karışmaz..
çok seviyorum dayanamıyorum.. onun bile hissedemeyeceği kadar çok.. taşıyamıyorum çaresizim..nefes alamıyorum aşk bu ise eğer gerçekten istemiyorum..çok yorgunum, bitkinim sadece onu istiyorum sadece onu..
