insana 'ben ne için varım' ' hayatta önemli olan şey nedir' sorularına cevap veren sevginin hakikatını gösteren sinema filmidir şiddetle tavsiye ederim
fatmanur'un tanıdık oldugunu öğrendiğimde dünyam yıkıldı,daha 20 yasında ailesinden ayrılmış hayallerini gerçekleştirmeye giden bir üniversie öğrencisi.kıçını başını mı oynattı hayır orasını burasını gösterip tahrik mi etti zanlıyı hayır, tesettürlü naptiğini bilen bir genç kızdan bahsediyoruz.öylesine canım yanıyor ki hala fatmanur çelik sözünün üzerine oturup saatlerce ağlamak geliyor içimden.adam öldürenin cezası sadece iDAMdır.içeriye tıkıp yıllar verip onu beslemeye ona ekmek vermeye gönlünüz nasıl razı.
adiliktir, kahpeliktir, gencecik bir çocuğa sebep olmaktır, türkiyede yaşıyoruz normal demek daha doğru aslında ama insan kabullenemiyor.kendi emel ve amaçları için reklam için, para için, bunu nereden mi anlıyorum! ameliyatı yapar yapmaz hemen basın karşısında övgü konuşmalarından... ne kadar emindiniz de çıktınız kendinizi methetmek için uğraşı sergilediniz. denilebilecek tek kelime -PES!
hissetmek kelimesinin anlamsız ve saçma kaldığı andır, yaşamında aslında canının hiç yanmadığı anladığın andır belki,
seni en çaresiz bırakan, artık hayatın yön değiştirdiğine inanacağın dönem... allahım kimselere göstermesin !
hemen evden çıkıp alışverişe ve bir kuaföre uğramalı eve geldiğinde hala bir değişiklik göremiyorsa iş ciddidir ve zaten kaymıştır eşinin aklı başka sulara...
izlerken kriz geçirdiğim konuşma tarzına anlam veremediğim her konuda haklı olduğunu düşünen bencilce yorumlar yapan, kendini modanın kralı sanan insan.
çocuk sabah kahvaltısında masaya oturduğunda kahvaltılıkların yanında sulu peynir beklerken annenin masaya koyduğu ve üzerine 'bunu bulmuşsun daha ne istiyorsun' dediği peynir tiplemesi.
vardır. sonuçta allah korkusu denen şeyde var ve umudu olmasa bile hayatı sırf hayatın onu yönlendirdiği gibi yaşayabilir. amaçsız sadece var olduğu için.