bu aralar iş yerindeki arkadaşlarıma katlanamıyor olmamla açılan bir başlıktır.
aralarına yeni katılmış olup (yaklaşık 5 ay) ne sabahları bir günaydın ne de gün içinde herhangi sözlü bir iletişimimiz mevcut.
yemek bile yemeyen asosyal insanların içine düştüm.
tabii bir de dünyaları ben yarattım tavırları var ki sormayın gitsin.
her şey yolundayken bir anda minicik bir kurt düşer ya insanın içine heh işte tam olarak bu,
telefonda ki kişiye saydıramazsın, kapatırken tam söverken ulan ya duyduysa hissi,
sevgiliyle minik bir kaçamak yaparsın ya odada kamera varsa diye hep kemirir içini.
şüphesi yeter IMDB 10/9.8
istediğin şeyler zamanında olmaz.
genelde istediğin gibi yaşayamaz, elalem ne der baskısı yaşarsın.
beklemediğin zamanlarda gelmeyen otobüsler hep gelir.
en lazım olduğu zamanlarda paran olmaz.
aniden yapılan planla bir yere gittiğinde çorabın hep delik olur.
çalıştığın derslerde genelde çalışmadığın yerden gelir sorular.
hayatın mizah anlayışı böyle.
