Dokusu hissettirir fotografı kompozisyonu anlatım ve dokusuyla içiçe geçmişliği. anı bulunur derinlik kullanımında fırça kullanır gibi. kişiye göre sanat; bir iki söz.
biri siyasi amaçlıdır ki bunların, desteklenen siyasi partiye göre bağlanış şekilleri de değişir.
diğeri ise modadır malesef. son zamanlarda tayt, mini etek, dar bluz, türban kombinasyonu yapanları da gördükten sonra bunun su götürmez bir gerçek olduğu ortaya çıkmıştır.
peki dinini yaşamak için başını örtenler ne olacak?
boşanma sebeplerine bir göz atalım; zina,ortak hayatın çekilmez hale gelmesi, evlilik birliğinin temelden sarsılması, pek kötü ve onur kırıcı davranış, yüz kızartıcı suç işleme,haysiyetsiz hayat sürme, terk, yanılma, aldatma, korkutma... neye dayanarak dava açabiliriz yanılmaya mi? eşin niteliğinde yanılma... peki bu yanılma evlilik birliğini çekilmez hale getirmiş midir? haberde gördüğümüz kadarıyla evet. ancak 5 aylık nişanlılık süresince birbirlerin bu konudaki düşüncelerini bildikleri varsayılması gerektiği için yanılmaya dayanarak boşanma davası açılamaz. burada erkek eş için dava sadece evlilik birliğinn temelden sarsılmasıyla açılabilir. diğer eş de pek kötü ve onur kırıcı davranışa veya ortak hayatın çekilmez hale gelmesine dayanarak boşanma davası, kişiliğine olan saldırıya dayanarak da manevi tazminat davası açıbilir.
sonuç olarak haberin doğru olması muhtemeldir. yıllarca ülkemizde eşin bakire çıkmaması sebebiyle eşin niteliğinde yanılmaya dayanarak boşanma davaları açıldı, bu bağlamda bakıldığında çok da garipsememek gerekir.
insanlara yukarıdan bakmak gerek. ışığı söndürüp pencereye geçiyordum. yukarıdan birisinin onları gözleyebileceğini akıllarına bile getirmiyorlardı. önden görünüşlerine dikkat ederler, bazılarıysa arkadan görünüşlerine, ama bütün gösterileri bir yetmişlik seyirciler için hesaplanmıştır. zaten kim kalkar da bir melon şapkanın altıncı kattan görünüşünü düşünür? omuzlarını ve kafalarını canlı renkler, göz alıcı kumaşlarla savunmayı bir yana koyarlar. insanoğlunun bu büyük düşmanıyla savaşmayı bilmezler: kuşbakışı görünüşle. eğiliyordum ve gülmeye başlıyordum. o kadar gurur duydukları eşsiz benzersiz şu 'ayakta olma durumu' neredeydi şimdi? kaldırıma yapışmış eziliyorlardı; yarı sürüngen iki uzun bacak omuzlarının altından çıkı çıkıveriyordu. *
"insanlara yukarıdan bakmak gerek. ışığı söndürüp pencereye geçiyordum. yukarıdan birisinin onları gözleyebileceğini akıllarına bile getirmiyorlardı. önden görünüşlerine dikkat ederler, bazılarıysa arkadan görünüşlerine, ama bütün gösterileri bir yetmişlik seyirciler için hesaplanmıştır. zaten kim kalkar da bir melon şapkanın altıncı kattan görünüşünü düşünür? omuzlarını ve kafalarını canlı renkler, göz alıcı kumaşlarla savunmayı bir yana koyarlar. insanoğlunun bu büyük düşmanıyla savaşmayı bilmezler: kuşbakışı görünüşle. eğiliyordum ve gülmeye başlıyordum. o kadar gurur duydukları eşsiz benzersiz şu 'ayakta olma durumu' neredeydi şimdi? kaldırıma yapışmış eziliyorlardı; yarı sürüngen iki uzun bacak omuzlarının altından çıkı çıkıveriyordu."
cümlelerinini çok sevdiğim, edebiyat ve felsefe alanındaki görüşleriyle çağını etkilemiş çok önemli bir yazardır.
kişilerin bireysel kimlikleri dışında var olan toplumsal kimlikleri onların doğdukların anda yapıştırılmış, değiştirilemez niteleliklelerini içerir. bunların belirlediği en önemli olgu da toplumsal rollerdir. aslında bir çok sorun da bu değiştirilemez toplumsal rollerden kaynaklanır. töre cinayeti, kadınların ikinci sınıf insan olarak görülmesi, hepsi bu rollerin yaratımıdır. acı sonuçlara neden olur çoğu zaman.
