beklentilerden bile vazgeçilir bazen.mutlu olamamayı hazmedebilen yada mutlu olamamaya alışmış bi bünye bunu genelde yapar.
başka bir pencere:
beklentisi karşılanmış ve mutlu olmuş bir insan bununla ne kadar idare edebilir ki zaten? beklenti beklentiyi doğuracaktır belirli bir süreden sonra...
milenyum çocuklarımızın büyük ihtimalle bitirilen sene içinde yaptığı ya da yapmaya çalıştığı bi çeşit eylem. bu tür davranışlar ilkokul 5. sınıfa kadar devam eder. daha sonra büyüyen gençlik kalem açma geregi duymadan muhabbete başlamıştır zaten.
tek bir konuya bağlı kalmayıp,şarkı sözü (özellikle nette çevirisi bulunabilen yabancı şarkılar),fanı oldugu grubun resmi web sitesi,aynı grubun resmi,imza sahibesinin siyasi düşünceleri gibisinden başksının okusada bek umursamayacağı lakin uzunlukları ve görünüeri sayesinde "ben burdayım" diyen saçma imzalar.
eylemin gerçekleştirildiği kağıt muhtemelen karmakarışıktır.temize çekildikten sonra insanın kedisiyle gurur duymasnı sağlar.bide o notlar gün gelirde işe yararsa seratoninin arşa değeceği kesindir.
açık bakkal bulunamadıgı takdirde kaçınılmaz sinir krizlerine yol açar.Nikotin geçmişini bir bir gözden geçirir insan "ah ulan o sigarada yarım kalmıştı,söndürdüm hass..."gibisinden şahsa nefret yağdıran cümleler mevcuttur o anda.
