toygar ışıklı-hayat gibi.
iyi ki varım, ben de olmasam yapayalnız kalacaktım...
bol bol buzla, bol bol içilesi içkimsi.
süt ve bol buzla pek bi güzel olur.
o insandan nefret etmeye sebep olur. dur bea bi rahat ver, yüzsüz müsün diyesi gelir insanın...
uzun parmaklar, düzgün kesilmiş tırnaklar.
(bkz: püsküğüt )
şimdi çoğumuzun anneannesi, halası, yengesi püsküğüt der, aldırmayız da, püskevit neden bu kadar olay oldu bilemedim ben onu...
paran yoksa ikisini de elde edemezsin...
doğum gününü kocaman kocaman kutladığım canım yazar kardeşim...
üstü kapalı bir biçimde; çok pişmanım geri dönmek istiyorum da yüzüm yok demek istemesidir...
eğer unutulamayan aşkın adı ömürse, duvarda 'KÖMÜR' yazısını gördüğünüzde bile salya sümük ağlamanıza yol açabilir mesela...
99% u arnavut olur bunların...
hoca çok kötü anlatıyo ben napayım, bütün iş hocada biter zaten anne yaa o anlatamıyosa ben napayım...
rüzgarı oynayan çocuğun taşşş gibi olduğu, şeydayı boğmak istediğim, feci derecede baymış dizidir...
zaten ölmeye niyeti olmayan insandır...
ayakkabı,diş ve ense traşı, hiç şaşmaz...
beni onore etmiş yazar kişisi, heyecanla takip etmekteyiz...
aylar sonra yüzünü görebildiğim topraam, iştahsız insan. yau herşeyi anlarım da bi insan küçük boy pizzanın bi dilimiyle nası doyar onu anlamam. asla hayallerinin peşini bırakmamasını temenni ettiğim ve bir daha geldiğinde uzun uzuuun zaman geçirmeyi dilediğim kardeşim...
sabaha karşı kalkılacaksa gayet normal bir eylemdir...
daha fazla entry yükleniyor...