Bugün yaşadığım durumdur, yanımda 2 kız arkadaşımla otobus durağına yürüyordum arkadan 3 tane serseri şerefsiz yanımızdan laf atarak gevsek gevşek carparak geçtiler, bende sinirlendim tabi ama o an bi şey yapmadım, biraz ilerde durdular biz tekrar yanlarından geçerken birader bi bakarmısın dedi, döndüm
+buyur birader
-sen bana orospu cocugumu dedin?
+yok
-Demedinmi
+yok kardes, ben bu semtin çocuğuyum bizde öyle şey olmaz.
Bu lafı dedikten sonra bu 3 keko sustu bizde yolumuza devam ettik, ama bu şerefsizlerin yaptığı o kadar dokundu ki hem yanımda kızlar var hem elemanlar 3 kişi, ne yapıcağımı da bilemedim yürüdük baktık yolumuza. Ama o elemanları bi gün daha iyi bi anda yakalarsam birinin kafasını ötekinin götüne sokacam tren yaptiracam onlara.
Dostuna yakın düşmanına daha yakın ilkesinden hallice davranan kişidir, ben gıcık olduğum insanla aynı ortamda bulunmak bile istemezken, o kişi nası yakın davranır merak ettiğim konudur.
Kelimelerini seçerek konuşursun onun karşısında, cümlelerini düşünüpte kurarsın aman yanlış anlaşılmasın aman bozulmasın bu kişi en yakın dostun olabilir veya hoşlandığın kişi olabilir, sen onunlayken o kadar dikkat ederken konuşmalarına tavırlarına , o nun seni küçük düşürürek alaya alarak seninle konustuğunu görürsün ya, işte o an hissettiğin moral bozukluğu paramparça olmuş yüreğinin bir çeşit isyanıdır.
Arkadaşlarım bişeyler yapmak için dışarı çağırdı, param olmadığı için gitmek istemedim, arkadaşlarım paranın lafını yapıcak değil ama böyle oluncada ben rahat edemiyorum.
en sinir olduğum kardeş tipidir, sinirlenince ille biyerleri yumruklayacak, tabi cama vurduktan sonra tv de izlediği pembe dizilerdeki gibi artist çıkışı yapmaz geri dönüp kime sinirlendiyse ağlamaya başlar (eli kanıyo tabi) elim kanıyo yardım eeeet..
falan filan.
