gurur duyduduğum arkadaşım. üç yıl boyunca elinde kemanıyla gitti geldi okulumuza, mütevazi ve kibirden çok uzak duruşunu görenler sokak kemancısı sanabilirlerdi kendisini. çok hoşsohbet bir insandı, bir anda yanınıza oturup hal hatır sorabilirdi. bir yıl önce yine okuduğumuz lisede bir sınav başvurusu sırasında karşılaştığımızda öğrendiklerim beni çok şaşırttı çünkü yeteneğinin üst sınırlarda olduğunu yıllarca mütevaziliğiyle gizlemeyi seçmiş bir insandı. henüz 21 yaşındayken türkiyenin en genç keman virtüözü ünvanını almış, itü konservatuarında hocalık yapıyordu. saatler sonra konseri varken, elinde notalar çalışıyorken, kız arkadaının kaybettiği sınav giriş belgesi için koşturuyordu ve samimiyetinden, güleryüzünden, mütevaziliğinden hiçbirşey kaybetmediği gibi fazlasını da eklemişti. o günden beri sosyal paylaşım sitesinden takip ediyorum arkadaşımın yaptığı güzel işleri ve gururlanıyorum... böyle yetenekli bir insanı daha fazla kişinin tanıması ve desteklemesi gerektiğine inanıyorum.
ben yaptım bunu. onaltı yaşımda yaşadığım şehir dışında bir üniversite kazandım, kalktım gittim... istanbuldan kalkıp o yaşımda bursada kendime bir hayat kurdum, tüm zorlukları herkesten daha zor yaşadım, kolay atlattım, ama sonra... dört yıl sonra bıraktım okulu başka bir okulu, başka bir bölümü seçtim. o yaşta yapılan tercihler, geçen yıllarda yaptığın cahilliğin verdiği küçük ama sonrasında kelebek etkisi yaratan hatalar...
kazandım diye sevinilmemelidir, böyle önemli bir tercihi erken yapmak ileride bünyeye fazla gelebilir.
o değil de bir ilhan irem vardı? ona n'oldu?
hayat tuhaf değil mi vapurlar falan?..
bu iki alıntı cümle yıllarca kullanım sonrasında artık benim sembolüm olmuştur dostlar arasında.
sabahtan beri zeytinyağlı yaprak sarması ile besleniyorum. evet ilk kez ben emek vererek sardım, pişirdim, hepsini yeme hakkınıda kendimde gördüğümü bu saatte kucağımda tabakla entry girerken anlamış bulunmaktayım.****
bu sabah saatlerinde radyoda duymamla beni alıp bambaşka yerlere götüren, insanın bamteline dokunan, yaraları tatlı tatlı sızlatan, bir yaz gecesi serinliği tadındaki sezen aksu şaheserlerinden biri. duruluğuyla devleşen parçalardan olacak.
bugün itibariyle istanbul üniversitesi çapa tıp fakültesine bağlı onkoloji enstitü müdürlüğünden emekli olduğu ilan edilen prof.
arkasında yeni müdürün kim olacağına dair muhteşem bir kulis ve heyecan bırakmıştır.
askere giden abi kendisine yeni bir telefon hattı almış, sivil hayatta kullandığı hattıda bendenize emanet etmiştir. kendisinin dönüş uçak biletini alabilmek için açıp bankadan gelen mesajı onayladıktan sonra telefonu açık unutmuşum ve bir kaç saat sonra gelen mesaj:*
- keremkem ben serhat:) kardeşim üzerinde para varsa bana kulakiçi kulaklık alırmısın ucuzlarından bitane. benimki bozulmuş radyo dinleyemiyorum ok opt. yaladımemdim:)
mesajı okuyan kızkardeş yerlerdedir. askerlik nasıl bir ortam ki çarşıya çıkan bir mühendise muhtemelen başka bir mühendisten* böyle mesajlar geliyor. tabii yüzüne vurdum hemen. ben kardeşiyim öbür numaraya at dedim mesajı. sırıtan suratı da eksik etmedim mesajın sonundan. çocuk cevap veremedi. hala gülüyorum. *
beni ciddi ciddi bir sınav soruma itiraz etmem gerektiğine ikna ederek sorumu kurtaran, yardımsever insan. en ideal doktor profili. gelecekte kendisine yolu düşen hastaları gerçekten böylesine iyi dinleyip ayrıntılı cevap veren bir hekime düşeceği için şanslıdırlar. ayrıca teşekkür ettiğim ve minnet borçlu olduğum yazardır.
kaybedenler kulübünü yeni izlemiş olduğumdan yeni idrak etmiş bulunmaktayım ki, kendisiyle yeniköy ilköğretim okulundan beraber mezun olmuştuk. her fırsatta dans eden, öne çıkmayı seven, egosu daha o zamanlardan yüksek olan ve birazda şımarık bir kızdı. paylaştıklarından hatırladığım kadarıyla annesiyle babası ayrı olduğu için babannesiyle beraber küçük bir evde yaşıyordu. onunla beraber sürekli dans eden iki arkadaşının ve güneşin neler yapıp hayatta nerelere geleceğini merak etmiştim. bir ara diğer iki kızdan birini bir reklamda oynerken gördüm ama silindi gitti, bir kaç sene önce de güneşle facebookta karşılaştık. hacettepede okuyordu ki ünlü olma sevdasıyla okulunu bıraktığını duydum, üzüldüm. üniversitede arkadaşlarıyla bir dans gurubu kurmuş turnelere çıkıyor, fotomodellik falan yapıyordu. bu filmle hızlı bir çıkış yapmış. yolu açık olsun diyelim.
disko kralında söylediği aşk kitabı parçasında * " bu aşk kitabının yazanı nerede? " diye sorarken jest ve mimikleriyle bulursa ne yapacağını açıkça belirten güzel insan.* (bkz: öperler)
limonlu olanının bir süre sonra tat ve koku olarak kolonyadan bir farkı kalmayan içkimsi.
az bir miktarda tüketilmiş olsa dahi kişileri alkol komasına soktuğu görülmüştür.
gece gece beni şaşırtmış, eskilerden, yıllar öncesinden bir dost... elimle koymuş gibi bulmuşum, o da hatırlamış hemen beni... hey gidi sözlük... nesiller neler görüyor...*
--spoiler--
Aylardır gidemediğim, özlediğim, yıllarımı geçirdiğim Görükle' yi anahaber bültenlerinde eski fakültemden bir genç kızın iğrenç! bir şekilde katledilmeden önceki son görüntülerinde görmem beni tarifsiz duygulara sürükledi! Aynı güvenlik kamerasının önünden onun gibi kaç defa geçtiğimi düşündüm!..
Umarım en azından Sema' nın katili bulunur!!!
--spoiler--
kendimden alıntıdır.
binlerce kişinin ve şu an hala görüklede okuyan ve her gün o görüntüdeki sokaktan geçip, onun yurdunda kalanların da dahil olduğu onlarca kız arkadaşımın bir an bile olsa kendisini yerine koyup hayata yabancılaşmasına neden olan, buna sebep olanların cezalarını çekmesini yürekten istediğimiz bir... genç kız.*
bizzat tanımadığım halde duyduğumdan beri durup durup gözlerimi yaşartandır.
allah ailesine sabır versin, çok acı.
şubat ayının başından beri sevgililer günü münasebeti ile "Museum of Broken Relationships - Aşktan Geriye Kalanlar" isimli ilginç bir sergiye ev sahipliği yapmakta olan avm.
sıradaki spoiler sergi hakkında ayrıntılı bilgi almak isteyenler için geliyor:
- millet askere giden sevgilisini beklemezken, ben mal gibi askere giden eski sevgilimi bekliyorum.
- arkadaşlarımdan birisi kendi evlerine emanet bıraktığım laptopumun üzerine herhangi bir sıvı dökmek suretiyle laptopumun içine sıçtı ama kendisi itiraf etmekten kaçındığı için üzerine gitmiyorum. en nihayetinde arkadaş işte. gerçi eminimki aynı şey olsa o benim yüzüme vururdu ama... başıma ne geliyorsa iyi niyetimden zaten.
- okulum uzadı, babama söyliyemiyorum.
- bütün öğrenim hayatı boyunca toplasak benim tek bir vizeme çalıştığım kadar ders çalışmamış olan ev arkadaşımın eniştesi okuduğu fakültenin dekanı olduğu için otomasyonda harf notlarıyla oynanıyor ve okulunu yarım dönem erken bitiriyor, ben sadece yapılan haksızlığa içimden sövmekle yetiniyorum.
- sözlüğe adam akıllı entry girmeyeli aylar oldu, bunca zaman sonra girdiğim ilk entryimi kendime adıyorum.
gelen mesajlar üzerine edit: beklemiyorum artık. iyi yapmışsın falan da demeyin mümkünse.*
