çiftlik ve bestekar şubelerini sürekli deneyen biri olarak dört dörtlük bulduğum mekan.
benimi için tek hoşuma gitmeyen yanı sınırsız içeceklerde fuse tea makinesinin olmaması. hâliyle 250 ml fuse tea yetmiyor. buna da bir el atarlarsa mükemmel olur.
ürün gamını da genişletiyorlar. közlenmiş patlıcan içeren bir menü de eklenmiş. ben beğendim.
biomems (biomedical micro electro mechanical systems) uygulamalarında ilaç iletimi (drug delivery) için kullanılan mikro/nano litre hacmindeki sıvıların kimyasal ve mekanik parçalardan oluşmuş yapısıyla pompalanmasını sağlayan alet. (device)
hepimizin whatsapp sohbet listesinde olan bir grup. inkar etmenin lüzumu yok şimdi.
işin acı yanı, bizim bu gruba sonradan evli kuzenleri ve zaten evli olan dayımı da almış olmamız. olay da burada kopuyor zaten.
bu alım gerçekleşmeden önceki grubumuzu tanıyalım: lise öğrencisi, üniversitesi öğrencisi ve genç çalışanlardan oluşan, yaş ortalaması 21-22 civarında, tahammül edilebilir bir grup. (tamam arada liseslilerin birbirlerine atarlanması oluyordu, grubu sessize alıyorduk*).
amaa, ne zaman ki evli kuzenler ve dayım geldi, işin rengi o zaman değişti.
şimdi bunlar evli. 12. defa söylediğim gibi evliler ve küçük çocukları var. ne güzel değil mi? çocuklar da aslında bizim kuzenlerimiz sayılır. hatta dayımın çocukları zaten kuzenimiz, eyvallah.
ama abicim, o 1-2 yaşındaki çocukların her halini fotoğraflayıp gruba atmak, sonra da yorum beklemek nedir ya? zaten hepsinin 1-3 yaş aralığında birden fazla çocukları var. çocukların hepsi birbirine benziyor bence. bir de bizim sülale birbirlerine yakın şehirlerde oturdukları için sürekli hafta sonları birbirlerine filan gidiyorlar. ve her ziyaret esnasında mutlaka ama mutlaka bebek-çocuk fotoğrafları atılıyor.
şimdi şöyle bir ortam düşünün: bir kaç aile toplanmış. ortada 4-6 tane "bebe" var angaralı deyişiyle. ve sürekli fotoğraflar yağıyor. abi ben daha hangi çocuğun kimin çocuğu olduğunu anlayamıyorum ki? isimlerini filan sorsan zaten bilemeyeceğim. çünkü hepsinin en az iki ismi var. sanırım moda bu. türkiye refaha erdi ya, isimler de artık bol konulur oldu aq*. biz doğduğumuzda yokmuş böyle şeyler. herkese tek isim. hadi ismi geçtim, ben daha bebeklerin cinsiyetini bile ayıramıyorum. hepsinin yüzü bebek yüzü. erkeksi olanı anlayamıyorum. saçlar desen, yeni modayla birlikte oğlan bebelerinin saçları da uzatılıyor, araya kaynıyor iyice.
hal böyle olunca, diğer kuzenler (özellikle kız kuzenler tüm bebekleri tanıyorlar), "ay zeynep ne kadar tatlı olmuş", "mert de dünya yakışıklısı" minvalinde kalpli emojilerle mesajlar atarken ben anca "maşallah ne kadar büyümüş :)" ya da "allah bağışlasın ^_^" tarzında mesajlar yazıyorum. "enişteye selam :)" yazıcam onu bile yapamıyorum. belki de çocuk dayımın ve yengeye selam gönderilmesi gerekiyor. kim bilebilir?
hülasa, çok yoruldum arkadaşlar, çok. grubu 8 saatliğine sessize almaktan da gına geldi. iş yerinde performansım düştü. masterdan atılmak üzereyim. n'olur yardım edin.
edit: yorgunluktan ve çaresizlikten entry'yi bitirmeden yanlışlıkla yolladım. düşünün hâlimi.
