yaptığı hatanın farkına varmayıp üstüne yine hata yapan üstüne bi daha hata yapan sonrada geçip karşına hatasının farkında olmamasını size mazeret gibi gösterip üste çıkmaya çalışan insanlar... hepsinin amk.
morgan ve nicholson biribirini tamamlayan puzzel parçaları gibi hastane odasında bir araya geliir ve izlenmeden geçilmemesi gereken bir film çıkar ortaya...
ve liste yapmak için illa ölüm tarimizi bilmemize gerek yok dedim kendi kendime bir liste oluşturmaya karar verdim.
bu filmi izledikten sonra düşündüğüm ilk şey puzzle parçaları olarak nitelendirdiğim özelliklerin fırsatların birey olarak, tek başımıza bizde kaçının bir arada bulunduğu oldu. hayatımızda hayal ettiğimiz şeylerin kaçını gerçekleştirmek için paramız var, kaçını gerçekleştirmek için sağlığımız yeterli, kaçını gerçekleştirmek için zamanımız var, kaçını gerçekleştirmek için sıradanlıktan sıyrılabiliriz... diye uzayıp gitti kafamda dönüp duran sorular.
(ayy ne kadar da karamsar bir insan diyin hadi bakalım D: yalnız listelerimiz biraz farklı olabilir ) umarım hepimiz yaşamımızın bir döneminde bu parçaları tamamlamış olarak en azından listeden bir kaç madde karalamış oluruz.
pdr okuyorum ve 1. sınıfta felsefe dersini öyle bir hocadan aldım ki allah düşman başına vermesin. geçemiyoruz abi yok eşek gibi çalış dersi dinle (hem de ultra sıkıcı dersi) sınavda 7 sayfa yaz bakın abartmıyorum ama geçeme... bi gün vizeler açıklandı hoca geldi sınıfa birinin kağıdı harikaydı çok beğendim durun ismini not almıştım dedi ve ismini söyledi çocuğun. e çocuk kalktı tebrik etti sonra notunu söyledi. 70 almış çocuk o kadar övdün 70 ne laan. ayy şaka gibiydi ya asddfghj. seni hiç iyi hatırlamıyorum felsefe.
