Merhaba sözlük, panik atak hayatta karşılaşılabilinecek en berbat bir hastalık aslında hastalık denilir mi pek diyemem, dini takıntılarımın zirvede yaşatan her saniye içimde ölüm korkusunu tetikleyen bok hadise , ilk başlarda herşey daha basitti aslında bilmiyordum nasılsa aklımda ben buyum dediğim bi tanı bilmiyordum, bas gitar çalıyordum övgüler ilgiler özgüven sahibi bir insanken çeşitli gruplarla kaliteli işlere kalkışıyorduk iki yıldır dolaştığım psikolog ve psikiyatriler sayesinde ortalama devlet hastanesinde işe başlıycak seviyeye geldim, ilerleyen günlerimde teşhis belli olduğu an tipik panik ataklı insanlar gibi herşeyi irdelemeye başladım bunu bunu yaparsam nöbet geçiririm derken bir bakmışım o işi yapmışım iki yıl önce nerdeyse ünlü olma yolundayken şu an evimden dışarı zor çıkar hale geldim, otobüsler,geniş meydanlar,kalabalık,ezan,kuran kimi zaman sigara bile beni benden geçiren o krizlerimi tetikler oldu, eski özgüvenimi ve kariyerimi kaybetmiş olmamin üzüntüsünüde yaşayınca hayattan kopma noktasına geldim, insanlar nöbetlerim sırasında korkarak baktılar, arkamdan misli koyup iddialara giriştiler, kalbin sağlam, akciğer sağlam o sağlam bu sağlam ama bir an geliyor ki sanıyorsun son nefesin çıktı çıkacak dini herhangi terim duyduğum an içimi o kötü hislerin bürümesi, yeni yeni kendi çabalarımla hayata eskisi gibi tutunmaya başladım, beste hazırladığımız bir grubum oldu yakında klibide burda paylaşacağım, panik ataklı arkadaslariniz tanıdıklarınız olabilir onların en çok sizden güven hissetmeye ihtiyaçları var gençliğimin en nirvanasında hayatım muhteşem olacakken birden çıkıverdi bu yazım benim gibi olan ve hissedenler için bir serzeniş.
