sanırım sadece son değil eski tüm sevgililerimle aynı neden.. şahsiyetsizlikleri sağ olsun. önceden sorun ben de mi diye çok düşünürdüm ama onlar gibi davranınca ayrıldıkları için her şey çok açık. konuşasım varmış.
zamanla bir şey söylemez artık kırılmak bile
sonra başka bir başlangıcın kapısında
aynı korkularla kalakalırız
daha önce de söylemiştim:
kimse yoktur kimsenin kimsesizliğine
her şiirin gizi başka bir şiirle kendini açıklar demiştim ya,
hep öyle oldu bende
böyle katlandım kimsesizliğe
o birini ararken bile biliyordum
hiç kimse hiç kimse hiç kimse..
hele de seviyosaniz. insanın icini daraltır her şeyi sorun yapar ama sesinizi çıkarmaktan korkarsiniz sizi birakmasindan korktuğunuz için. o ise sizi en olamayacak zamanda bırakır. çok da şey yapmayın o yüzden.
sevginin niçini olmaz ki efendim. düşünsem belki makul bir sebep bulabilirim fakat bu hakiki sebep olmaz. çünkü biz önce severiz. sonra sevdiğimiz şeyin güzel yanlarını bulmaya çalışırız. bu da hodbinliğimizden doğar efendim.
