şunu anladım ne kadar takılı kalsam da bir şeye hayat avuçlarımdan kayıp gidiyor. o yolunu hızla devam ederken ben yerimdeyim. yerimdeyim derken yerimde saymıyorum. insanın yerinde sayması da bir iştir. çaba harcar. olduğum yerde çakılı kaldm. sağıma soluma bakmadan öylece duruyorum. geçmişten hiçbir şey kaybetmiyorum -aslında hiçbir şeyim kalmamış- şu andan hiçbir şey almıyorum, gelecekten hiçbir şey beklemiyorum. inan hiçbir şey umrumda değil. en çok da kendim. bir insanın kendinden bu kadar nefret etmesi nedir bilir misin? yazdığımı şöyle bi okudum da hiçbir şeyi olmayanlar mı kullanır bu kadar "hiçbir şeyi"?
hayatım boktan. param yok. aile durumlarım iyi değil.arkadaşlarımla aram iyi değil.her yerde kendimi yalnız hissediyorum.çoğu zaman deli olduğumu düşünüyorum. en önemlisi kız arkadaşımdan ayrılmamın üstünden zaman geçmesine rağmen yeni farkına varıyorum atlatamadım. başka insanlarla unutmaya çalışmaya çalıştım! bana yakışmaz dedim eyleme dökmeden vazgeçtim. geçen gün bi delilik yaptım ve aradım sesini duydum. boğazım düğümlendi hayatımda ilk kez böyle oldu. kapattım telefonu düşündüm ilk kez kendimi bu kadar güçsüz onu bu kadar güçlü hissettim. hüngür hüngür ağladım.. sebepsiz yere ağlıyorum ve günün çoğunu dalarak geçiyorum. ben bu durumda olmaya razıyım çünkü ona artık zarar vermeyecem. onu hak etmedim ve etmeyecem. haklıydı çünkü beklentilerini karşılayamadım. o çok farklıyken ben hep aynı oldum. allah belamı versin. - verdi de.
kemalist değilim onun demokrasi anlayışı bana göre değil diyip arkasında kemalizmi yanlış anlamış arkadaşlara seslenmek kemalizmi anlamış olmayı gerektirir.
not: kemalist değilim.
ben yavuzun tırt bir padisah olmadigini kanitlamaya calismam bile. iddia ediyorum bir 10 sene daha yasaydi batiya yonelecekti ve almanlar ve fransizlarda bile turk kani olacakti simdi.
bu başlığı açanın da entry girenin de okuyanın da içinde bulunduğu durumdur. en basitinden örnek en çok beğendiniz 3 filmi söyleyin desek en az 1 veya 2 tane amerikan veya ingiliz yapımı film söylersiniz.
4nisan 2004 te galatasaray 1-0 öndeyken ahmed hassan serefsizi kendini yere atti ve hakem penalti verdi kendisi bile saşırdı. durum 1-1 oldu. daha sonra yasin sülünün de müdahale olmadan parende pozisyonunda hakem gol demisti besiktas 2-1 kazandi ve bu mactan sonra da hakemligi birakmisti ali aydin. ben burada burak'i savnmayacam ama mactan sonra adeta masum bi cocuk gibi "biz eziliyoruz hakem hep bizim hakkimizi yiyo" diyen sozde besiktaslilar hatirladiniz mi 4 nisani? biz unutmadik ama!
olaya cok bencilce yaklasiyorlar bi kere sen ayni puanla iyi bolumun ikinci ogretime gideceksin adamin zamaninda parasi yok normal ogretim yapan daha kotu bi yere gidecek. harclar kaldirilacak sen o adamdan ustun olacaksin. bu mu sizin adalet anlayisiniz? lan deseniz biraz indirim yapilsin anlarim ama kaldirilsin demek. nedir ya.
son donemde eskisi gibisi olmasa da yine de turk insani tarafindan izlenebilecek diziler yapan devlet televizyonudur.
(bkz: seksenler)
(bkz: leyla ile mecnun)