beklenebilir ama yeter ki tüm hayat buna bağlıymış gibi yaşanmasın. çünkü beklerken geçen zaman ciğerlerinizden, hücrelerinizden, umutlarınızdan götürüyor. bekle ama hayatı yaşarken bekle. Böylelikle ummadığın bir yerden de gelebilir o mesaj.
sevgilimle ayrılmama sebep olan günler serisi. bir süre uzak kalmak ve kendini sosyal medyaya atmasıyla aklının çelinmesi ve yeni hayatlara yelken açmasına sebep olmuştur bu durum. belki de zaten gidecekti bu bahane oldu diyebilirim ama sonucu değiştiren bir şey olmuyor.
çok şey aldı benden bu karantina.
hiç bir romantik ilişkim düzgün gitmedi. gerekenden daha fazla değer verdim. elinden tutup ayağa kaldırdıklarım en ağır darbeleri vurdular hep. ama her ne olursa olsun, yaşadıklarım yolumdan döndüremedi. şimdi olsa yine elini uzatan ben olurum, acı ki yere düşürüleceğimi bile bile. belki de böyle yapmamalıyım diye düşünmeye anca başlayabildim. doğru mu bilmeden.
yıllar önce birileriyle aranızdaki özel bir durumsa kahve içmek, yıllar geçse de o anlara duyulan özlem ve bilinçaltında oluşturulan pozitif etkiyle güne başlayan insan modeli.
(9 yıl oldu kolay değil)
Bundan sekiz dokuz sene önce aşık olduğum insandır kendisi. Türk kahvesinin hayatımızda çok önemli olduğu yıllardır o yıllar. Sürekli içten içe özlediğim ama bir türlü iletişime geçme cesareti bulamadığım kişidir. Sevip sevgili olamama durumu yaşadığım tek yegane insandır. Geçmiş özlemidir, göz dolmasıdır, yaşanılası kadındır. ilk entry de ona ithafen gelsin o zaman.
