dün ve bugün istanbul'da yapılan gösterilerin ana fikrini oluşturan eylem. imf kaka, db bok tamam. hükümet kolpa ona da eyvallah. protesto etmek en doğal hakkınız buna da kabul.
peki "eylem" adı altında vandalizm sergilemenin mantığı ne? görev başındaki polis memurunu arabada kıstırıp devlet malına zarar vererek, emperyalistliğine küfrettiğin firmalara ekstra para kazandırmanın esprisi ne? bu tip olaylarda anında polisi suçlu ilan etmek kolaya geldiğinden olsa gerek kendi yaptığı hareketleri meşru ilan etmenin dayanağı ne?
emperyalizmin sembollerine bizim saldırımız. esnafla, vatandaşla bir alıp veremediğimiz yok. bu sözler eylemcinin tekinden çıktı. ama aynı eylemci elinde kaldırım taşıyla bir çiçekçinin camını kırmakta da bir sakınca görmedi. zaten o çiçekçi de emperyalizmin sembolü?! naıl koparır canım çiçekleri?!
kızlar arasındaki en enteresan grubun üyesidir. hani uzaktan ay parçası, yakından da güzel allah için. ama o eylem... ah be kardeşim ne yaptın öyle.
şimdi ağzı açma eylemi denildiğinde sanılmasın ki ortodontik bozukluktur kastım. gerçi o da olabiliyor bazen. mesela cansu dere güzel, ama ağzını açınca ne oluyor öyle. açma be kardeşim.
ya da konuşmaya başlayınca çuvallıyor bazıları. ah konuşana kadarmış güzelliğin, alımın, çalımın. konuşmasan ne de güzel olacak halbuki...
yasal uyarı= sigara içmeyin çükünüz düşer, ölürsünüz, kızlar sizi öpmez vs.
ah be jti. allah belanı versin demek istiyorum izninle. işe başlayan mühendislerine selamın aleyküm maaşı olarak 3.500tl vereceğine camel'i biraz ucuzlat lan allahsız! ya da beni de işe al mutlu mesut geçinelim.
şimdi bu giriş faslından sonra tanımı gelişmeye bıraktığımı söyler, hemen tanıma geçerim. cebinde parası olmayan lakin sigara krizi tutan salağın ki bu durumda ben oluyorum, sigara niyetine ne idüğü belirsiz bir şeye para vermesidir. lan ne kötü şey sigarasızlık. ya da kötü sigara içmek. hangisi daha kötü?
yılmaz özdil'in stilinde yazı yazma sanatıdır ki tartışmaya açık bir kavramdır. ama şu bir gerçek ki buradaki sanat yazının içeriğinden çok, şeklindedir.
17 ekim 2009 grup yorum izmir konseri zirvesi başlığındaki bir entry'de(#6179231) geçen enfes söz. şimdi baştan belirteyim, bu ve bir önceki entry eksi manyağı olacak*. ayrıca hani kimseyi alakadar etmez ama sol görüşlüyümdür. ama söylemeden duramadım. yahu siyasi görüşün her ne olursa olsun yürek dediğin nane ister istemez solda atar be abicim/ablacım. hani basit düzey biyoloji bunu gerektiriyor. ama sende o ender gözüken rahatsızlık var da organların yeri farklıysa bilemem.
sözlüğe her giriş yapacak ulu manituları karşılayan herhangi bir anlamı ya da bir önceki girişe göre bir konu bütünlüğü bulunmayan fotoğraflardır. hani ben yeniyim buralarda işin esprisini kaçırıyor olabilirim. o zaman anlayan beri gelsin yanında da açıklamasını getirsin.
tam metin, "her üniversite bitiren iş bulacak diye bir kaide yok" ama karakter sınırına tosladığından değiştirmek zorunda kaldım. sayın başım bakanım canım, ciğerim, her şeyim, recebim, tayyipim, erdoğanım'dan özür diler, uludağ sözlük'ün kodlanmasından emeği geçen herkesi kınarım. coderlik yan gelip yatma yeri değil arkadaşım!
başbakanımız, canımız, ciğerimiz, her şeyimiz recebimiz, tayyipimiz, erdoğanımız'ın güzide ağzından dökülen bir inci dizisi daha.
başkanımızın dokuz eylül üniversitesi'nin akademik yıl açılışında yaptığı bu demeçle bizi bizden almıştır gerçi. askerlik yan gelip yatma yeri değil, üniversite sonrası iş bulma yeri hiç değil. tabi ki üniversite iş amaçlı okunmaması gereken bir eğitim kurumu ama mezun kişilerin hayatlarını nasıl idame ettirecekleri de ayrı bir merak konusu?
ergen dediğime bakmayın bunlardan üniversite olanları daha çok. gerçi ruhunun derinliklerinde ergenlik ateşi sönmediyse yapacak bir şey yok, o ayrı mesele.
sanılmasın ki harçlıklarını biriktirip kendilerine bir şey alan kişileri aşşağılıyorum. yok öyle bir derdim. meselem şu ki, harçlığının kaynağı babasıyken "ben aldım" edebiyatı parçalamaları. arkadaşım gel anlaşalım. aldığın her ne ise onu sen değil baban ya da anan aldı.-şimdi farkettim lan cinsiyet ayrımı yapmışım başlıkta-. niye aldılar demiyorum, nasıl alırlar lan diye de yakınmıyorum. neticede ana baba çocuğunun daima en iyisine sahip olmasını ister. ama o tavır yok mu çocuktaki iliklerime kadar soğutuyor hayattan. baba her nasıl olduysa kızına bir ek kart verir -ki ne yazık ki kızlar oluyor bunlar- o da harcıyor, hani amaç ekonomiye can vermek yoksa mango malı o tişörtü hiç beğenmedi yoksa. şimdi bu kızımız o tişörtü alırsa inditex kazanır, onun patronu kazanır, çin'deki ucuz işçi çalıştıran atölyeden bozma fabrikalar kazanır. du' bi' dakika yahu bizim elemanlar hangi arada kazanıyordu?
konu saptı yeni paragrafa geçeyim en iyisi. şimdi bu hanım kızımıza desen ki "ama harcıyorsun bu kadar da babana yazık değil mi?", cevap anında hazır. "bunun parasını ben veriyorum taam mı!" bi' dakika orada dur bakalım. gel seninle anlaşalım. "ben veriyorum" ifadesini kullanacaksan senin bir işte çalışıyor olman lazım bu bir. kredi kartı mantığından bihaber misin bilmiyorum ama o kartın ekstresi de ana kartla beraber gelir baban garibim onu da arada öder geçer bu iki. şimdi hangi arada ödemeyi sen yaptın? baban harçlığından kesinti yapacak olsa çeşitli şekillerde babana yavşayıp parayı alırsın babandan. şimdi bunun neresinde senin kazandığını ya da ödediğini görüyoruz?
kılım alayına evet. içimde engellenemez bir dalga geçme dürtüsü oluşuyor. kavramların anlamını saptırmayın arkadaşım.
enteresan yerlerde nikah kıyma modasının ulaştığı son nokta. su altında evlenelim, gökyüzünde evlenelim bok püsür gibi şeylere heves eden yurdum kişilerinden atlı polis olan memur beyin katmak istediği ekşın. lakin götte patlamış. kepez nerenin ilçesi bilmiyorum ama oradaki atlı polis memuru abimiz hemşire ablamızla evlenmeye karar vermişler. allah mesut etsin. nikaha da bi ekşın katmak istemişler lakin yüzlerine mi bulaştırmışlar ne nikah memurunun bindiği at huysuzlanmış. sonuç, memur yerde.
demek ki neymiş, fazla farklılık götte patlarmış.**
yerli dizi sektörü malumunuz pek gelişmiş halde. yer gök dizi, haftanın her gününe izleyici gruplarına ayrılsa bile izlenemeyecek kadar çok dizi var. zaten popülerliğe ve izlenme oranlarına bakıldığında zaten kalabalığın arasından sıyrılanların sayısı belli. onu da belirleyen reklamlar ve kanalın dizi üzerine düşme oranı. misal bu sene hanımın çiftliği üzerine çok gidiliyor.
türk dizi sektörünün gidişini kestirmek pek zor değil. izleyicinin ağırlıklı olarak aşk üzerine kurulu dizileri sevdiği gerçek. fon olarak da ağalık düzenini kullanmak pek popüler. yıllardır tükenmedi. ne bereketli konuymuş. ya da ne doymaz izleyiciymiş demek daha doğru.
izleyicinin bir diğer favorisi özellikle dadı dizisinden sonra sit-com adı verilen komedi dizileri. gerçi bu dizilerde özgün senaryo oldukça az sayıda. çekilen dizilerin çok büyük bir bölümü yabancı yapımların uyarlaması konumunda.
pek tabi ki çocuk dizileri var. sihirli, perili diziler özellikle çocukların akşamları kontrolü ele geçirmesiyle daha da ağırlık kazandı.
sonra edebiyat uyarlamaları var. gerçi bu konsept yeni değil, hatta şimdiki uyarlamaların hemen hepsinin daha önceden trt tarafından çekildiği de bir gerçek ama özellikle ay yapım'ın yaprak dökümü, aşk-ı memnu, dudaktan kalbe gibi dizilerle konuları günümüz ortamında çekmesi ilgiyi üzerine çekti.
dönem dizileri de var tabi. tarihi gerçeklerden türetilmiş ya da özellikle son yıllarda yakın tarihi, özellikle de 80'leri konu alan diziler de çekilmekte. gerçi bu dizilerin en büyük handikapı olaylara taraflı bir bakış açısıyla yaklaşması ve gösterdiği görüntülerin ya da yaşam kesitlerinin gerçek olarak algılanması.
ne yazık ki sektörün beceremediği dizi formatının başında gençlik dizileri ve polisiye diziler gelmekte. bunca yıllık tv tarihimizde kaç tane başarılı örnek gösterebilirsiniz? iz peşinde her ne kadar kısa olsa da belki de çekilmiş en iyi polisiye dizi örneğimizdi. şimdinin arka sokaklar'ı ile kıyaslanmaz bile. gençlik dizisi örneği hatırlamıyorum bile. varsa da muhtemelen çocuk dizisine kayma eğilimi gösteriyor.
şimdi bu konuya neden bu kadar daldığımı ya da bu kadar uzattığımı sorabilirsiniz. ezel adlı diziyi izlerken aklıma geldi. evet bazen güzel senaryo fikri ile başlıyor senaristler ama nedense arkası gelmiyor. dizi gereksizce uzuyor, senaryo yabancı dizilerde olduğu gibi bağlanamıyor ya da derinleşemiyor. hemen her olay izleyiciyi düşünmeye sevk etmeden çözülebiliyor. mesela lost'u düşünün. hakkında sayfalarca teori geliştiriliyor. ya da diğer yabancı dizileri; izlerken heyecanlanıyoruz. sezon finalleri klişe sonlarlar bitmiyor. ah keşke bizimkiler de böyle olabilse.
dizi izleyen erkek gizli eş cinseldir derler eskiler*. ataların bir bildiği vardır ama dönemlere göre update edilmesinde bir beis görmüyorum.*
sonbahar güzel mevsim, hele izmir'deysen. zaten kasımda aşk başkadır. yok o kış oluyor. neyse. mevzu şu ki bir genç hem de en yakışıklısından ve zengininden bir genç neden evde dizi izler? hem de yaprak dökümü? hani aşk-ı memnu olsa anlarım. neticede aile yanında kalan bir birey için en açık konulu erotik film o olabilir. ama yaprak dökümü ?!
bu genci bir psikolog görse anında koltuğa oturtup çocukluğuna inmek ister, freud olup psikanaliz yapası gelir... ama işte gel gör ki ekonomik kriz, gel gör ki dışlanmışlık sosyal çevrenin dışına itilmişlik. işte bu etmenlerin bir potada erimesi sonucu ortaya çıkan vahim tablo. nice dağ gibi yiğitler ekran başına kitlenmiş, dizi izlemekteler. ah bari akıllansalar da cbnc-e dizisi izleseler. belki entelim dantelim ayağına ortamdan kız düşürebilirler. ama nerdee? onlara leylalar, neclalar müstehak o vakit...
sabah baş ağrısı ile uyanan ya da bar tuvaletinde kusma eylemini gerçekleştiren kişilerin biraz bozuk aksanla da olsa söyledikleri bilgelik içeren cümle.
son dönemde birbirinin tıpkısının aynısı, kopyası, benzeri şekilde ortada gezen hatunlardır. genelleme yapmış gibi olmasın ama %90'ı tikky diye tabir edilen güruhdan oluyor bunların.
şimdi kimisine yakışıyor onlara lafımız yok ama herkes de giymesin be kardeşim. ne o allasen ünvan maçı kazanmış boksörler gibi, ünvan kemeri belde gezmeler?!
duman'ı severim. dumansız hava sahası denen zerzevat hayatımıza dahil olunca bu konuda nahoş espriler yapılabilir ama yapacak değilim. bakın iması bile midenizi kötü etti hissedebiliyorum. olayı içselleştirdim bak. sizinle kendimi aynı potada eritmek denen o ulvi eylemi gerçekleştirdim. tamam sustum.
şimdi hacı bu adamlar rock grubu. rock şarkılarında bateri olmazsa olmaz. ama bu adamların bir tane bateristleri yok. kiralık hepsi. yahu o kadar grup kur albüm çıkar, bir tane baterist barındırma içinde. bu kadar mı geçimsiz insanlarsınız lan?
kadın milletinin olur da kendisi bir ilişkiyi bitirmek isterlerse diye ilerleyen günlerde kullanılmak için kenarda hazır beklettikleri erkeklere verilen isim.
kadın milleti ilişkiyi kendisi bitirmedikçe o ilişki bitmez. kendini süründürür, etrafına çektirmediği kalmaz, kan kusar ama ne yapar ne eder bir şekilde barışma moduna bağlanır. sanılır ki erkek barıştı. hayır efenim. kadın buna çanak tuttu, biz salak erkekler de biz barıştık sanırız.*
kadın kendi bitirmediyse o ilişkiyi bokunu eşeleyen tavuk gibi* deşeler durur. bıkmaz bundan. hayır kadına değil, etrafındaki arkadaşlarına acırım. gerçi deli deliyi gözünden tanır hesabı dişiler bu durumdan şikayetçi olmaz ama erkek arkadaşlar için sıkıntılı süreçtir.
-yahu sen kızardın bu huylarına?
*ama çok şekerdi
-seni kıl ederdi
*ama benim kılımdı
-seni aldatmıştı yahu
*erkek adam aldatır
ama ne zamanki kendisi bitirir... işte bu! gözlerde kıvılcım çakar. işte bu! kadın bitirmiştir ilişkiyi. artık bitti denebilir. artık stepne erkek konumundaki arkadaşlardan birisini stepnelikten kurtarıp yerine monte edebilir. evet! kadın milleti işte. kendini sağlama almadan intihar bile etmezler.
akıllı adam işidir. bayramda kandilde oturup mesaj yazmak yerine hazır yazılmışı var düsturunu kendine şiar edinen insan eylemidir. pek tabi ki yeryüzündeki tek akıllı biz olmadığımızdan başımıza şu gelir,
bayram temizliği denen evi mis gibi sinirleri leş gibi yapan sürecin bir genç üzerinde yaptığı deformasyondur. ne melem iştir. bayram arefesi gelip çatmıştır. evin titiz annesinin temizlik moturu 8500 devir çeviriyorken gözüne evde oturan, kimseye zararı dokunmayan, eline vursan ekmeğini alabileceğin genci takılır.
onu hunharca öteler, duygularını örselemekten çekinmez. anne... cennet ayaklarının altında olan anne... yapılır mı bu fakire? sordun mu cebinde parası var mı? sordun mu kız arkadaşı var mı? ayak altında dolaşma sözleriyle ruhunun derinliklerinde onarılmaz yaralar açtın. şimdi ne olacak ha? söyle bana ana ne olacak? bu genç, bir başına, cebinde yol parası dışında parası olmadan ne halt edecek sokaklarda? bir berduş gibi, bir it gibi gezerken naçar şekilde yüreğin sızlamayacak mı anne? söyle bana anne?
bayram namazı malum yılda iki kere olunca kendine has kılınma tekniği(oha bu ne demek lan) unutulabiliyor. bunu fırsat bilen imam efendi de normal zamanda da cemaat olsun diye fake atarsa ortaya çıkacam durumdur. hani bi yerde cezalandırma manasında.
**fake attıktan sonra
-nooldu? ya siz normal zamanda gelmeyin camiye böyle olur işte. kalın öyle kefereler sizi!
günümüzdeki ramazan davulcularının genelinin sahip olması gereken ünvan. adam tüm ramazan sokağa uğramadı, son sahurda sokağı tavaf etti resmen. lan denyo sen şimdi bayram sabahı geldiğinde ben sanki hatırlamayacak mıyım sadece son gece çaldığını?
şimdi buradan sonra denmesi gereken kelimeyi biliyorum da götümüze kaçmasın diyerekten susmayı tercih ediyorum. son yaşanan çökmenin üzerine hala kendime inanamıyorum ne diye avea kullanıyorum?
sözde en çok konuşturan operatörmüş. bilmem kaç dakikası bilmem kaç kontör. ulan konuşmanın ortalık yerinde sırf kontör atsın diye hat kesiliyor daha ne olsun. alt yapısı zayıf tapon operatör.
tanım: yadsınamaz, inkar edilemez, karşı çıkılamaz gün gibi ortada duran, ceplerimizi yakan acı gerçek.
boktan durumlar kategorisinin en birincisi olan durumdur. kızlar için çok da ciddi bir mesele değildir ama erkekler için daha bir sorun içerir. ezikliğin dibine vurmaktır. kötüdür, evlerden ırak olsundur.
şimdi efenim bu akşamki tespitimizin konusu yalnızlık üzerine. hem de yalnızlığın insanın gözüne gözüne sokulduğu durumlar üzerine. arkadaş grubuyla bir şeyler yapmak için çıkmışsınızdır, lakin herkesin bir sevgilisi vardır ve acı ama gerçek tek yalnız* sizsinizdir. üçüncü kişi olmak bunun yanında devede kulak misalidir. espriler havada uçuşur, herkes sarmaş dolaş oturur, siz bakarsınız anca. elinizdeki bardaktan içeceği pipetten içersiniz, etrafa bakarsınız. çiftlere bakmamaya gayret gösterirsiniz.
arkadaşlarınız sizi dışlamaz belki, sizi muhabbete sokmaya çalışırlar amma velakin muhabbet bir yerde dönüp dolaşıp çiftlere özgü durumlara girer. hele gele fonda inceden iç sızlatan, yürek burkan bir şarkı da çalarsa*** vay halinize. bir an önce kalkıp gitmek istersiniz. uzaklaşmak istersiniz ortamdan. bu anlarda telefon sizden en uzak durması gereken cihazdır. neden mi? çünkü yalnızlığın dip ya da tavan -tanımlamaya göre esneklik gösterir- yaptığı bu anlarda es kaza gidip bir de eski sevgiliyi neyim ararsınız.
kıssadan hisse, grupça bir aktivite yapılacaksa muhakkak çevrede sizden başka yalnız arkadaşlarınız da olsun aksi halde güzel akşam kabus bir gece ile sonlanabilir.
en tipik yurdum öğrenci tipidir. sınava sınav günü çalışmak eylemini gerçekleştiren öğrenciden bir nebze daha inek olup yine de bildiğin tembeldir. onca zaman bir halt yemez, gelir son gece anlamaya çalışır. tabi ki hikaye bildiğin ezberler. sonuç? sınavdan geçer belki ama sınavdan iki saat sonra girdiği sınavla ilgili bir halt bilmez.
sabaha kadar bilgisayar başında vakit geçiren çocukların/gençlerin ebeveynlerine yakalanmalarındaki yegane sebep. fan değil mübarek helikopter pervanesi. arkadaş yok mu bunun bir çaresi!?
malumunuz gnçtrkcll denen zırva çıktığından beri eskiden kapısından baktığımız mcdonald's'lardan çıkmaz olduk. dışarda yenebilecek yemekler arasında eskiden listeye giremezken, en ekonomik yerlerden birisi oldu çıktı. ancak mcdonald's bu kişiye özgü hizmet yok, standart hizmet var. peki nasıl olacakta sıcak yemek yiyeceğiz?
eski bir mcdonald's çalışanı, 4* eğitimcisi olarak birkaç ufak tüyoyu sizlerle paylaşmak isteyerekten bazı yazar arkadaşların* gazıyla işbu giriyi tuşladım.
efenim, örnek menü seçelim kendimize, misal orta boy bigmac menü olsun. neler var menüde, 400 ml içecek, bigmac, orta boy patates kızartması. bigmac en çok tüketilen ürünlerden olduğundan adına production(hani kasacıların hamburgerleri aldıkları yer) denen kısımda muhtemelen hazır şekilde bulunacaktır. 10 dk tutma kuralı olsa da daha sıcak nasıl yersiniz özel ürün isteyerek tabi ki. big mac'in içinde neler var?
*club denen aradaki ekmeğin üzerinde mac sos, özel soğan, salata, 2 dilim turşu,
*taban denen alttaki ekmeğin üzerinde mac sos, özel soğan, salata, 1 peynir.
şimdi özel isteyecem diye gidipte turşusuz isterseniz, çakal production elemanı ürünü production'dan alıp, turşusunu çıkartıp ürünü yeni pakete koyup aynen gönderecektir. o zaman ne yapmak lazım? ha varlığı ha yokluğu belli olmayan özel soğanı olmayan ürün isteyin o zaman mecburen yeni ürün hazırlayacaklardır.
ya da isteyeceğiniz özel, kendinizin sonradan ekleyebileceği bir sos olsun. mesela, ketçapsız isteyin. kasalardan verilen ketçap ile üretimde kullanılan ketçap arasında tat olarak fark yoktur. alın ketçabı kendiniz sıkın keyfinize göre.
üründeki özel işini hallettiğimize göre sıra geldi patatese. malum patates kızartması sıcakken yemesi keyifli bir yiyecek. ama mcdonald's'larda sürekli sıcak patates bulunmuyor. ne yapmak lazım. önce kuralları bilelim. mcdonald's'ta patates 3 dakikada pişer, 7 dakika patateslerin durduğu yerde durma süresi vardır. 7 dakika sonunda kalanlar çöpe gider ama her ne kadar olursa olsun kabindeki patates bir süre sonra kötü olur. sıcak yemek istiyorsanız, tuzsuz patates kızartması isteyin. tuzsuz olsun dediğinizde, mecburen yeni kızartacaklar ve patates doldurmak için kullandıkları küreği yıkamak zorunda kalacaklarından daha hijyenik patates yemiş olacaksınız.
şimdilik bu kadar, yeni tüyolarda görüşmek üzere....
