Gülmek beni yoruyor önceden böyle değildi ama bunun sebebi insanlar komik oldugunu düşündükleri şeyler yapıp söylüyorlar ve gülmenizi bekliyorlar bu da bir baskı oluşturuyor ve beni onları kırmamak için gülmeye itiyor.
Ben aşık olunca hep saplantılı gibi oluyorum aşkın doğasında var bence saplantı. Ama sonuçta aşk geçici bir şey ben hiç karşılıklı aşık olmadım ondan da geçti gitti. Karşılıklı olsa bitmezdi belki de ahh benim bu platonikliğim ne olacak bilmem ki. Bu iklimin sonu mu varr?
Biri var bana sürekli ismimi söylüyor yani size doğal gibi ama her cümleden önce adımı söylemesi bana garip geliyor diğer insanlar sürekli adımı söylemediği için. Ben de genelde insanlara her cümleden önce adını söylemem belki bu sebepten garip geliyor. Sizce neden böyle yapıyor.
Evlilik programlarına derdim önceleri şimdi ise onların yerini alan programlar bana kim izliyor lan dedirtiyor sonra da iş arkadaşlarımı izlerken bulup şok oluyorum.
Gülseren budayıcıoğlunun kitabından esinlenen bir dizi. Psikolojik sorunları olan bir aileyi konu ediniyor. Dizi çok da güzel olmuş. TRT bu işi biliyor ekrana kilitliyor izleyiciyi. Tabiyki en büyük pay oyunculukların rolün hakkını vermesinde yatıyor.
Bugün ki kahvaltım papatya çayı çünkü işten yeni çıktım ve uyuyacağım. Uyandığımda ise midem çok kötü oluyor ve başım ağrıyor sürekli. Bu yüzden kahvaltı yapmasamda papatya atı içerim iyi geliyor bana.
Ben çok sessiz biriydim ilkokulda neden bilmem o çekingenliğe rağmen aday oldum ve çok az kişiydik sınıfta 9 kişiydik. Beni de sevmezlerdi ama sınıf yardımcısı yaptılar nasıl oldu hiç bilmiyorum. Hala şaşırırım.
Ben birinin tanıdığım ilk halini çok özlüyorum keşke o zamana dönebilsem. Ne vardı o zamanda derseniz size derim ki o zaman benim için sıradan biriydi, bir şey hissetmediğim, sevmediğim aşık olmadığım biriydi. Şimdi ise takıntım oldu.
