hiç bir işe yaramayacak eylemdir. kuru fasulye, hem fakir hem zengin için türk mutfağında ayrı bir önem taşır. sanki soğan ekmek, ya da 4-5 zeytin ile 3 günlük ekmek yiyor pezevenk.
şuurunu kaybetmiş evlat eylemidir. şahsen babama ismiyle hitap etsem, yeni doğacak kardeşim; benim hem evladım hem kardeşim, babamın torunu ve aynı zamanda evladı, annemin evlatlığı ve torunu, kardeşlerimin hem yeğeni hem kardeşi olur. ateistler bile açıklayamaz. ben kısaca özetleyeyim; babam beni siker.
sevgiliye yazılan ancak gönderilmeyen mektuplardır.
merhaba sevgilim.
belki hatırlamazsın beni. ancak ben hala sendeyim. bir adım öte gidemedim. hala senin teninin, canının içinde yanıp tutuşuyorum. o kadar yakınım ki sana, sadece bir ömür kadar uzak. hani güneş çok uzağımızda ama biz onu her gün görüyoruz ya, tam da öyle bir şey işte. uzaksın... ta kalbinin derinliklerindesin. her yere taşıyorum seni.
sana söyleyemediklerim var. onları anlatmak istedim. sen duyma, bilme, görme. ben kalbimi anlatacağım sana. sana diyorum da aldanma sen, aslında kendimi anlatıp seni bir daha seveceğim. haykıra haykıra söylemek istiyordum sana bunları. bazen ağlayıp, bazen koynuna sığınmak istiyordum. öyle ya da böyle gözlerinin içine baka baka, mertçe söylemek istiyordum. sen zaten anlarsın beni değil mi sevgilim? her bir kelimenin sana ne haykırdığını anlarsın? ya da gülüp geçersin. olsun! seni gülmek de güzel...
her geçen gün benden biraz daha yaşama sevinci götürüyor. götürdüklerinin yerine seni getiriyor. ve ben baştan aşağıya seninle dolmaya başladım. bu ne kadar korkutucu bir şey biliyor musun sevgilim? her tarafım seninle dolu oluyor. seninle yakıyorum sigaramı, seninle yudumluyorum kadehimi... ve seninle başlıyoruz şarkılar söyleme. sen söylüyorsun, ben sesine katıyorum yalnızlığımı, samanyolunda başlıyoruz dans etmeye. neden sonra bir acı saplanıyor sol yanıma, ağlamaya başlıyoruz. bir sigara daha yakıyorum, dumanında hayalin. uçuyorsun odamın her yanında. bir yudum daha çekiyorum senden... gözlerim nemlenince geliyorsun yanıma ve başlıyoruz gülmeye. içimde küçük bir çocuk ölüyor gibi. gülüyoruz sadece. ağlamak istiyorum, dudaklarımda dudaklarının yalnızlığını hissediyorum susuyorum. uzanıyoruz beraber, birbaşımıza. kimsemiz yok, biz bizeyiz. olsun! senin yalnızlığın ömre bedel...
şimdilik bu kadar yeterli mi sevgilim? duyabilirsen beni, sürekli sesleneceğim sana. gerçi kandırmayayım kendimi. duymasan da sesleneceğim. yine bir çocuk gibi oturup ağlayacağım dizinin dibinde. ne yapayım? kim var ki senden başka. bu kadar canımı yakan, beni bu kadar mutlu eden? tatlı tatlı kaşınan yara gibisin sevgilim. kaşındıkça canım yanıyor, kaşıdıkça rahatlıyorum. sen hiç kabuk bağlama olur mu sevgilim?
çok afilli sözler edemiyorum zeytin gözlüm. ben kalbimi yazıyorum sana. içimden geleni. şiir seviyorsan eğer şiir de yazarım. çok süslü olmasa da bir iki iltifat ederim hani. yarın mutlu bir güne uyan olur mu? kim ne derse gül. sen gül ki benimde yaşamak için bir bahanem olsun. uğruna dövüşeceğim bir şeylerim olsun. kendine, o hiç kıramadığım yüreğin gibi bak sevgilim. fazla bir şey istemiyorum. bir de sevgilim gökyüzü gibi bakan o simsiyah gözlerinden akmasın hiç yaş. şimdilik bu kadar yeter mi sevgilim? okumazsın belki. olsun! seni anlatmak bile cennetten bir gün gibi...
filmin kendisi politik olaylar zinciri üzerine kuruludur. filmin çekildiği yılların politik olaylarını incelediğinizde film size bir kitap gibi her şeyi sunmaya başlar.
sene 97 atarlı ilkokul bebesi olduğum zaman. dışarıda zemheri bir soğuk. insanın dudaklarını kesiyor. birinci sınıfa yeni başlamışım. dünyayı kurtaracağım havası var. yavşak senin hamurunda aristokratlık mı var sanki? dedim ya ilkokulluyum, 0-6 yaş grubuna atarlanıyorum. yaşı 8'i geçenden dayak yiyorum felan. felaket hızlıyım.
derken dönemi bitirmemize 2 hafta var. sınıfta böyle bir başım döndü, (bkz: kafası yeni geldi) modundayım. neyse eve gittim bizim rahmetli valideye;
-bak kadın okulda madde kullanmış gibi başım dönüyor benim dedim. (acayip atarlıyım). ağlayarak "anne başım dönüyor düşecek gibi oluyorum" da demiş olabilirim. geçmiş zaman hatırlayamadım.
her neyse bu olsy bir kaç kez daha tekrarlandı. en son kobra zehri yemiş sıçan gibi bayılmışım okulda. babam 97 model doğan'a atmış beni direk adana ortadoğu hastanesind yetiştirmiş.(fakirler bilmez). bir iki test mest derken 37. gün taburcu oldum.
okulda ikinci dönem başlamış tabi. herkes beni soruyor falan. neyse başladım okula bir ilgi bir alaka. millet beni kanser sanıyormuş. bende kendi kendime ne sevenim varmış diyorum. millet sana acıyormuş yarram haberin yok.
doktorun verdiği ilaçları öğleden sonra alıyorum. ilacı almamla sıçmam bir oluyor çünkü. öyle orospu çoçuğu bir ilaçtı. neyse bahara yeni girerken bizim valide sabahtan verdi ilaçları yolladı beni okula. andımız okunuyor, benim karnımda ramstein konser veriyor amına koyayım. bir ders konser devam etti. ikinci ders şiddetlendi. artık iç organlarım tuvalate gitmem için yalvarıyor bana. tuvalet fobisi var bende de sıçamıyorum başka tuvalete.
üçüncü derse girdik ama benim götümden kalas giriyor sanki. o derece sıkıyorum götümü. en son öğretmene dedim beni bırak sıçacam. öğretmende orospuluk yapmasın mı? zaten 15 dk var bekle dedi. 1 dakika kadar bekledim. sonra yavaş adımlarla kapıya yöneldim, kapının kolunu bıraktım ve anında tuvalete doğru koşmaya başladım. ulan ipinden boşanmış tay gibi oldum. 3 koşar adım attım dördüncüde bi duraksadım, beşincide bacağıma inan o likid şeyi fark ettim. evet altıma sıçtım!
utancımdan direk eve yöneldim. okul ile evin arası 250 metre falandı. o 250 metrelik yolu bokumda işaretledim. eve varana kadar göt durmadı. artezyen var sanki, aktıkça akıyor. eve geldim bizim valide yudu, yıkadı. sonra geri okula yolladı. dördüncü dersin ortaları kapıyı çaldım içeriye girdim. hoca ayağa kalktı. dedim herhalde elimi öpecek yavşak. karı bana bir tokat vurdu, samanyolunu gezdim geldim.
başladı sorguya. nerdeydin, nereye gittin çart çurt. lan ben atarlıyım bana hesap soruyor canım kahpe öğretmenim. konuşmadıkça tokatlıyor, konuşmadıkça tokatlıyor. orospu 80lerde polis sanki. en son mevzuyu anlattırdı sınıfta. piçler bir gülmeye başladılar, sanki doğduklarından beri ilk defa gülüyorlar.
bu mevzuların üzerine bir ay okula gelmedim. neyse daha sonra başladım okula. bana gülen ibneleri tek tek tespit etmiştim. bir haftasonu mahalleyi dört döndüm, 7 tane kertenkele yakaladım. getirdim gülen piçlerin çantasına koydum. örtmenimiz dedi fiş defterlerini çıkarın. bir anda ortalık, ortasına bomba düşmüş semt pazarına döndü. öğretmen denen orospu bu olayın üstüne bir hafta izin aldı. bende intikamı sikmiş oldum...
