bir gün belki hayattan isteyeceğim bir şey olursa o da ne olur her yer mahalle bakkallarıyla dolsun taşsın olacak. çünkü bizi bugünlere böyle iyi güzel şekilde getiren insanlar bizim samimiyetle tanıştığımız, dürüstlükle tanıştığımız her gün ailemiz kadar yüzümüze baktığımız mahallemizin sembolü olan bakkal amcalar teyzelerdir.
pedagoglar eşliğinde bir ay tedavi edilip okuluna devam etmesi gereken çocuk. ben son dönemde meşhur olmadım. ilkokul birinci sınıfta bile fanlarım vardı, bak aleyna tilki geçiyor derlerdi diyor. hiç normal değil.
soğuktan eller, ayaklar uyuşmuş halde eve gelip doğal gazı kökleyip elleri kalorifer peteğine yapıştırdıktan 2-3 dakika sonra hipotermi sonucu ellere iğneler batması-gıdıklanması. kesinlikle kışın en güzel anı sayılabilir.
bugün izledim ve kendi kendime dedim ki ulan iyi ki tom ve jerry (bkz: jetgiller), (bkz: taş devri) çocuğuyum, iyiki (bkz: pepee) çocuğu değilim. oh be valla.
