Her ne yapılmışsa ve sonuçtan memnun kalmamışsak " keşke yapmasaydım deriz. Aynı şekilde yapılmamış olanın eksikliğini yaşadığımız durumlarda da "keşke yapsaydım deriz" Yüreğinin sesini mi dinlemeli insan, yoksa o an için aklına ilk geleni mi yapmalı? Keşkeler sardı etrafımı beni bırakmadan. Giden gelir mi? Gelecekse neden gitti ? Bu kadar kolay mıydı gitmek ? Keşke vakitlerimizi daha iyi değerlendirseydik. Artık şunu çok iyi biliyorum. insan sevdiklerinin değerini kaybedince anlıyor ve kaybettiklerini "keşke" lerle anıyor.
Çaresizce, gizli gizli sevmek ne zor bir şeydir öyle!Bağıra çağıra sevmek istersin.Hiç kimseye söyleyemediğin öylece gizli sevmenin ağırlığı artık zor gelir bazen. Her şeyi anlatmak istersin olacakları umursamadan anlatmak istersin.
Anlatamazsın.Bir sancı gibi durur içinde saçma sapan şeylerden bir anlam çıkarmayı öğretir sana hayat.Bir gülüşe bir bakışa koca koca umutlar sığdırmayı da... Öğretemediği şeylerde olur kafanda cevaplamayı bekleyen binlerce soru bir baş ağrısı gibi durur öylece. Yüreğinin tam ortasına oturduğu halde nasıl oluyor da sana böyle uzak anlayamazsın..
her aradığında yardıma koşan arkadaş insanın destek bağıdır iyi günde kötü günde başınıza bir sıkıntı geldiğinde bu zor dönemi sizinle yaşayarak atlatmanıza yardımcı olan bir sarmaşıktır aslında sizi hiçbir zaman yalnız bırakamayan..
Aşk başlamadan güzel,
Kalplerde heyecan
Bakışlarda korku olduğu zaman güzel...
Birbirimize sezdirmemek için çırpınış,
Başkaları görmesin diye çabalayış,
Gözlerim gözlerinin mavisine değdiği zaman...
Aşk başlamadan güzel....
lisede tarih hocamız sınav sorularını bir gün öncesinden hazırlayıp çekerdi. Şans ya bizde fotokopide görevli arkadşın yanına sohbete gidiyoruz makina bi an duruyor sıkışan kağıdı alıp atcakken bi bakıyoruz ki tarih soruları tabi biz sevinçden sınıfa jet hızı ile gidip soruları payşamıştık tabi notlar 90lardaydı hepp ahh lise zamnı.
Yazmak,içindekileri dökmek,rahatlamaktır aslında.
ister gözyaşlarınla,ister kahkahalarınla eşlik edersin kalemine kimi zaman.
Boşaltırsın içini,kanayan yüreğinin acısını dindirmek istercesine.
içindeki zehri atarsın kaleminle,bomboş kağıdın sayfalarına.
Yazarsın işte,hangi birinin ne zaman sana eşlik edeceğini bilmeden.
Belki bir gün
Sonbaharın bir yerinde
Oyuncak hasretiyle yanan bir çocuk misali
Masanın üzerindeki kâğıt ve kalem gelecek aklına
Neden boş olduğunu düşüneceksin kâğıdın
Kaleme neden dokunulmadığını
Çok istemiştim oysa sana son şiirimi yazmayı
Ne çare ki..
Azrail geçit vermedi bu kez
Hayatında hep mükemmel olmamaya bak. Biraz yaşamdan zevk al. Kır bütün zincirlerini gez eğlen kimseyi umursama ne yapmak istiyorsan onu yap. Mesela git deniz kenarına huzuru dinle, güneşi izle ama hayatında mutlu olmaya bak birazda yanında sadece kendin olursun birileri mutlaka seni yalnız bırakır.
