bir süre kulaklığım ve kitaplarımla yaşayacağım ailem dışında kimseyi istemiyorum yanımda kimseye tavır almayacağım sadece dostlarla arkadaşlarla muhabbeti keseceğim derslere tam anlamıyla odaklanmalıyım!
1 çocuk var sana benzeyen gözler aynı sen küçük küçük bakıyor hayata...saçlar senin kadar dağınık değil kafasında mavi bir bere. ağız tıpkı senin gibi o da küçük... 1 o çocuğa bakıyorum bir de sana bu ne benzerlik ve ben seni de o çocuk gibi seviyorum... hani dokunmaya kıyamazsın ama sımsıkı sarasın vardır işte tam da öyle...
tanımak diyorum ne büyük lanet ne büyük çirkef. tanımasaydım o çocuk gibi kalırdın yani olabildiğince masum , güzel... büyük konuşmamak gerekiyormuş ve başka insanlar üzerine kurulan hayaller hayal kırılklığına açılmış birer kapıymış... ve insana en büyük zarar veren kendisiyken kendime bu kadar benzeyen birini sevmek en büyük saflıkmış... sanki sen değil de ben kırdım kendimi ben parçladım ve senin benle alakan olmadığını öğrendiğimde bu kadar uzak birini nasıl sevdim diye yine ben kırıldım...
2-0 öndesin yani afferin çocuk!
unutmak gerekiyor şimdi unutmak... ilk unutan skor ne olursa olsun maçı galip bitiriyor hayatta!
o rüyaya gelecek olursak allah a bıraktım her şeyi zaten onun değil mi her şey o en hayırlısını yapar!
Gözlerine baktım da yakınlarda, ey yaşam!
Sanki dipsiz bir kuyuya dalıyormuşum gibi geldi bana.
Ama sen beni altın oltayla çektin dışarıya;
alay edercesine güldün bana, dipsiz diye tanımlayınca seni.
Böyle konuşur tüm balıklar dedin; dibini göremediği şeye, dipsiz der onlar.
