Irak'ın içerisinde Karaçalı üs bölgesinde, dağın tepesinde askerlik yapmaktır. Sabah kahvaltısında sadece havuç ve zeytin yemektir. 70 gün banyo yapmadan beklemektir vatanı. 10,5 kilo ağırlığındaki bixi silahı ile dağ taş yardırmaktır. Görüntü alıp, kaçakçıdır diye ateş etmemektir. 2010 Haziran ayında 52 kişilik grup tarafından basılmak, 1 uzman çavuşu şehit vermek, 39 kelle almaktır. Gerçeklerin yüzüne vurduğu, 1 bardak suyun aslında ne kadar değerli olduğunu anladığın yerdir.
Yaşanılan onca acıya ve zorluğa rağmen gururla gitmek ve gelmektir.
Şırnak Uludere ilçesinde Şırnağın en yüksek 2.ileri üs bölgesinde askerlik yapmaktı benimkisi...Rakım yaklaşık 2200 lerdeydi... Güvenlik nedeniyle adını söylemiyorum hangi üs bölgesi olduğunu...Yaz ayında terör olayının kış ayında karının çok ama çok yoğun olduğu bir yerdir...Elektiriğin jenaratörle sağlandığı suyun yazın traktörle kışın yolun karla kapalı olası nedeniyle gelmediği yerdir üs bölgesinde askerlik yapmak...Birde ırak sınırı üs bölgesinin ortasından geçtiği için telefonun 3,4 yerde çektiğidir...günün 12 saatini nöbette 12 saatini istirahat ederek şafak saymaktır...Demir yığını bixiyle kmlerce yürümektir en zoru...ama bir olay olsa bixinin tututluk yapmayacağını bilmektir o silahı taşımanı sevdircek en önemli şey...Silahına hergün bakım yapmaktır...Gecenin bi yarısı koğuş kalk lafıyla önce mühimmat deposuna gidip yedek mühimmat alıp sonra mevziye can siparene koşup çatışma bitene kadar dua etmektir...Aileni aramadığın hergün telefonuna onlarca çağrı gelmesidir...Telefonun serbest olup, telefondan başka hiçbirşeyin olmamasıdır...(tv, gazete, çarşı vs...)timdeysen eğer şu tim hazırlansın göreve gidiyor lafını heran duyabilrsin, ve hazırlıklı olmalısın...Yaklaşık 30 km yürümektir en zoruda...Kışın koğuşun dışında bulunan tuvaletin kar altında kalması sonucu tuvaletını buyuk kucuk dışarı yapmaktır...Ve tam 59 gün duş alamayıp,2 ay hiç ekmek yemeden yazın gelmesi için dua etmektir...Allah'a en yakın olduğun yerdir...Ama herşeye rağmen komtanların hoşgörüsüne, hiçbirşeyine karışmamasına duacı oluyorsun...Mevzide tüpte yemek yapabilirsin ve uykun gelirse sırayla uyuyup zaman geçirebilrsin ve komtanlar kızmaz buna...Herşeye rağmen askerlik bittiği zaman iyiki burda yapmışım askerliğimi denilenecek biryerdir şırnak'ta askerlik yapmak...
Şırnak ktm' de günde sadece yarım saat açılan kantinden soğuk bir gazoz alıp,(o sıcakta güzel gider)kantinin arkadsında ki banka devreler ile oturup gideceğin üs bölgesini hayal etmektir. Cudi dağı manzarası eşliğinde.
Ertesi gün ki konvoyla birliğin"Şenoba jandarma sınır tugayı"na gidersin. 1 hafta da burada kaldıktan sonra ver Elini "hilal ana üs bölgesi"
Sıhhiye onbaşıydım ve 3 ay kadar da hilal karakolunda kaldıktan sonra "Sokuna" ileri üs bölgesine gönderildim. sıhhiye'nin teskere almasından dolayı. askerliğim bitene kadar da oradaydım. Arkadaşlık hatta dostluk en üst safhada idi. Yatacak yer yok, yiyecek aş yok, yıkanacak banyo yok,
Ne var ulan dediğinizi duyar gibiyim. Kümes benzeri korgan'lar var yattığın, çeşit çeşit kumanya var yediğin, tuvaletten bozma banyo var yıkandığın.
Halen unutamıyorum oraları. kötü olarak değil güzel dostluklar güzel anılar eşliğinde...
