yeni nesil ebeveynlerde had safhada olan yavşaklık. özgür çocuk yetiştireceğim ayağına saygısız ve terbiyesiz çocuklar yetiştirerek ''ama benim çocuğum hiperaktif'' bahanesinin ardına sığınmaktır.
Hiperaktivite bazı çocuklarda görülen davranış farklılığı. Durduğu yerde durmaz. Mutlak bir aksiyonun içindedir. Her aksiyonu da muzırlık içermez. Şımarıklık farklı. O her istediğini yaptıran, her istediği yapılan çocuklardır.
o kadar çok var ki... Kafamızda terlik, sırtımızda oklava ve ağzımızda acı biberin tadıyla büyüdük biz. Maşallah'ta iyi bireyler olduk. Çocuğa şiddete karşıyım elbette. Lakin hangi çocuğun sopadan, hangi çocuğun laftan anladığı günümüzde çok aşikar. Hiperaktif deyip olayın içinden çıkmamak gerekiyor.
Lütfen çocuklarınızın hiperaktif değil de sadece şımarık veletler olduğunu anlayın da bu mallıklarını böyle terimlerle kamufle edip, süsleyip, allayıp pullamayın.
"ihihihi yok ablası sadece hiperaktif"
Dikkat eksikliği ve hiperaktivite çok başka konu, siz olayı yanlış anlamışsınız anneler babalar. Siz de az geri zekalı değilsiniz.
Bir de indigo çocuk Var ki bu daha bir evlere şenlik.
Garip davranışlar sergilediğimde ananem “aklını yenemiyor” derdi benden için..kadıncağızın tespiti muhteşem imiş o devre göre. Hala da aklıma mağlup oluyorum.
Aynı zamanda bu çocukların yaptığı her hareketi bir zeka göstergesi olarak adlandıran, insanlar bozulmasın diye iyi bir yorum yapmaya çalışırken, nazar değdireceklerini düşünen, diğer bütün çocukların kendi çocuklarından geride olduğunu düşünen ebeveyn davranışıdır efendim.
Bu da yeni moda oldu ha. Çocuk götünde kurt varmış gibi iki dk yerinde durmaz, söz dinlemez, laf anlamaz, terbiyeden nasibini almamıştır ama şımarık değil de hiperaktiftir.
Çocuk gelişimci olmasam ağzına çakın iki tane derdim de diyemiyorum. Neyse, çocuğun göz hizasına inip göz teması kurarak yumuşak bir ses tonu ile yapmaması gerektiğini, çevresindekilere rahatsızlık verdiğini belirtipajsjsjjdjd. Olmadı takılın kafanıza göre.
yeni nesil ebeveynlerin ''terbiye veremedim'' demek yerine öne sürdükleri bahane. çok zeki, çok hiperaktif o yüzden gittiği evin sahibini çıldırtma özgürlüğü var çünkü benim çocuğum şahane sendromu.
En büyük yavşaklıktır.
şöyle ki, o çocuk yaptığı o şımarık her hareketi rahatsızlığına bağlayacak ve kendinde daima buna devam etme hakkı görecektir. Bizim toplumda zaten hiperaktivite daima yanlış anlaşılmıştır. Çocuk 5 yaşında iken direkt "aaa bizim çocuk düz duvara tirmaniyor kıpır kıpır kesin hiperaktivite var hemen ritalin varmış gidip ondan alalım üstün zekalı da bizim çocuk onun da belirtisi" şeklinde bir tavırla çocuğu oradan oraya sürükleyerek hayatının en olağan evresinde zindan ederler yaşamını. Bir çocuk küçük yaşlarda pek tabii hareketli olacaktır. Çevreyi kesfedecek oyunlar danslar yapacaktır. Ancak ebeveyn bu normal durumu bir rahatsızlık olarak niteleyip o çocuğun şımarık bir velet olmasına neden olacaktır.