bazen parasına, bazen tipine, bazen çevresine, bazen karşısındakinin vicdanına ama kesin olarak güvendiği bir şey vardır. eğer güvendiği bir şey yoksa genelde bu tarz kişiler daha toleranslı olabiliyor, daha ağır şakalara katlanabiliyor, daha alçak gönüllü olabiliyor, muhtemelen zorunluluk etkisi.
ego kaynaklı.
daha derine inersek yetişilen ortam çok önemli.
ciddi anlamda her istediği yapılan bir çocuktum.
devleti bilmiyorum ama özel okulda okudum ve tüm arkadaşlarım rahat ve şımarık insanlardı.
haliyle bir süre sonra sen de onlar gibi oluyorsun.
öğretmenler sesini çıkartmıyor istediğin gibi davranıyorsun.
bundan kurtulma bu huydan vazgeçme diye bir şey yok.
hala şımarığım, her istediğim yapılsın isterim, sadece benim dediklerim doğrudur, çocuk gibi yaramazlık yapmayı da severim.
artık bu bende yer etmiş.
değişeceğini zannetmiyorum.
şikayet etmiyorum.
memnunum.
dışarıdan sinir bozucu görülüyor olabilir ama arkadaşlarım bundan şikayetçi değil.
o zaman sıkıntı yok.
olsa da böyle kabul edeceksin.
özellikle iş yerinde veya okulda karşılaşılan şımarık, kendinden emin, pervasız, insanlara saygısı olmayan insanların bunu neye güvenip yaptıkları merak edilir.
bazen ezikliklikleri kapatmak için yapılır,ancak bu durum uzun sürmez, yapan kişi başını taşa vurduğu an kendisinde çevreye karşı yarattığı bu görüntü biter, ister istemez aslına döner.
diğer taraftan bu tavrı devam ettirenlerin gelecekle ile ilgili güvendikleri gizli sempatik ilişkiler, dayı, torpil vs. mutlaka bulunur.
bazıları bunu ifşa ederek havasını atar, çevresine yalaka toplar.
bazıları ise daha politik ve sinsi davranır, sırtını dayadığı sağlam duvarı etrafından saklar.
