uykuya şüphe kaçınca adı uykusuzluk oluyor. düşünce savaşını kazandığınızda değil de kaybettiğinizde mutlu olacaksınız. ama yine de bütün çabalarınız kazanmak için.
insanı çıldırtır başkasından ziyade insanın kendinden duyduğu yüreğine aniden serpilen şüphe. Kemirir. Bitirir.
Güven kaybının başladığı andır. Azıcık hissedildiginde tamamdı! Zehirli sarmaşık gibi beyni cevreleyip nefesi daraltır. Ortalık buz keser öyle kalırı... Kimse el atamaz. kendiyle cebellesir sonra sessizce uzaklasirdi herkes. Çünkü herkes bilir ölümcül hastalıktı, bulasirdi. Bi bakışla bi sözle bir yolunu bulur uzayabildigi yere kadar uzardi, sarardı bu zehirli sarmaşık. Yersizse yitirildigi ve yitirdigiyle kalırdı insan...
geldiği gibi gitmeyen lanet bir histir. geldiği gibi gitmemeside normal aslında. bir şüphe geliyorsa, sonuçlanmadan gitmesi, bir daha şüphenin gelmeyeceği garantisini vermez. iyi kötü bir netice almak şüpheyi bitirir.
