"senin cibiliyetini..." diye haykırmaya başlar
"... güzeldin, kıyamadım sana ama hatıran bile canımı yakıyor artık" der ağlayarak cümlemi sonlandırırdım.
çünkü o ağlamadı. acımadı, sevmedi, güvenmedi bile. o kadar duygusu yoktu. ikimiz yerine uğraştım, ikimiz için ağlamak zerre gücendirmez.
Hırkamı giyip Balkona çıkar sigara içerdim. Kim olduğu önemli değil. Genelde son ses müzik dinleyip başımı bir omuza yaslar susarım o kafi. Anlatsam da anlamazlar zaten. O yüzden çabalamam.
