başlık açmaya henüz hazır olduğunu hissetmeyen, zamanını bekleyen, henüz hiç başlık açmamış yazarın içindeki ukte. hazır hissettiğinde ilk başlığını açıp derin bir oh çekecektir kendisi. her saniye tıklayarak başlığının ne kadar ilgi gördüğünü, ne kadar yerli olduğunu denetleyecektir. gece yatağına giderken, başlığıyla duyduğu gurur kalp atışını hızlandıracak, rüyasında zall'dan en iyi başlık plaketini alacaktır. teşekkür konuşması yapılırken kafasına eksileri yiyecek, kan ter içinde uyancak ve biricik başlığına son bir kez daha bakma isteğiyle bilgisayarına koşacaktır. rüyasının verdiği rahatsızlık yazarın, kendi başlığının altına, o kıyamadığı ilk başlığının altına girdiği entry'sini sildirecektir. ve yeni yazarın ilk başlığı bu şekilde elinde patlayacaktır. başlık kısmına başlığının adını yazacak ve kimlerin başına kaldığına bakacaktır. o artık onun başlığı değildir. kendi öz evladını başkalarının sahiplendiğini gören bir annenin hissettiği sarılma hissidir artık yazarın kendi başlığının başkalarına kaldığını görmek. hani, nerde o başlığı açarken ki heyecan ? *
(bkz: bokunu cikarmak)
