duramam burada ben, duramam çünkü her günüm bir olay
aramam kimseyi, koyamam yerine sanki öyle kolay
taşlar düşüyor dağlardan, uyandım boş uykulardan
sen hangi eylül, ben hangi başak?
istanbul’dan evden bezdim, ülkenin her yerini gezdim
Aydın, izmir, Afyon ve Uşak
en son da Bodrum; orada biraz durdum
ilk gençliğimde yeni uzamış saçım ve güneş gözlüğüm
nasıl kendini beğenmiş, ağzımdan küfür eksilmezmiş
ama güzel gözlüyüm…
yıllar geçmiş tek nefeste, ruh bedende pür hevesle öğüt veriyor
aslında bütün yük bende, ruh ağırlık bu bedende, gücüm yetmiyor
ondandır ki sustum; artık çok yoruldum
şehre yeni geldim bu akşam,
kararlarım var rakıyı bırakıcam
yaramıyorsa içmicen başkan
