sözlükte yazar arkadaşı olan, ya da sevgilisi, edisi, büdüsü olan yazarın, yazdığı mesaj dolu entryleri gönderme şekli.
bir de engellemişse seni ondandır yani.
şu an yazdıklarımı okuyorsun biliyorum seovi. şu an okumuyorsan da en geç yarına gelip teker teker eksilersin. tek amacım sırası geldiğinde bu entryi okurken yüzünde ufak bir tebessüm oluşsun. mutlu ol... iyi bak kendine...
seovi sini düşünen yazar desinler arkamdan... seni seviyorum...
evet biliyorum okuduğunu... ve hiç görüşmesekte, uzunca bir süre sadece yazdıklarımı okuduğunu bilmek de emin ol çok güzel..
edit: ben senin yazdıklarını hep okuyor olacağım ve az da olsa kendime bir pay çıkarmaktan büyük bir zevk alarak..
hani bir zamanlar biz hala konuşurken arkasından küfür ettiğin çocuğu çok özlediğini yazmışsın sosyal bi paylaşım sitesine. sana diyecek hiçbir şey bulamıyorum, iyi ki de kesmişiz konuşmayı. Kim bilir belki de benim arkamdan da aynı şeyleri diyosun...
bir zamanlar bu cümleyi söyleyecek çok büyük bir sebebim vardı. ama bugün imkansızlaştı. keşke hala okuyabilsen yazılarımı, mesaj atsan yorum yazsan sevinsen ya da kızsan. keşke..
çok özledim seni. sensiz bir saniyem geçmedi. her baktığım yerde, her aldığım nefeste sen varsın. ve sana tertemiz yalansız bir şey söylüyorum, biliyorum bunu hep yapıyorum, seni seviyorum... çok seviyorum...
Kalbim bir ıslak kelebek... Nasıl da inanıp sana, nasıl da ölüyor yine...
şu an yazdıklarımı okuyorsun biliyorum. evet, bok yedim onu da biliyorum. tam bir buçuk sene geçmiş üzerinden. düşünsene ilişkimizin yarısı demek bu. insanın içinde hissettiği sevgi türleri var. hayatına kim girerse girsin mesela anne sevgin, kardeş sevgin sabittir. evet, senin sevgini de sabitledim yukarılarda bi yerlerde. sen yokken kaç kişiyle öpüştüm, kaç kişiyle seviştiysem pişman oldum. o değil, onları da üzdüm senin üstüne. o senin başka yerde duran sevgin içimde oldukça da pişmanlık bırakmayacak yakamı hiç. farkında olmadan kıyaslamalar bırakmayacak. lanet olası bi sevgiymiş bu kendi ellerimle yitirdiğim. zaman zaman saçma hayallere dalmakla meşgulüm. acaba diyorum ki evlendiğin adama birşey olsa, bi şekilde ayrılsan benimle evlenirmiydin diye. evet, bu kadar kötü düşünecek kadar hala içimde pişmanlık. eşkiya'daki hikayeye benziyor biraz. seni tekrar elde etmek için sana kötülük bile yapabilirim kim bilir. gel gör ki gülüşün aklıma gelince siktir ediyorum herşeyi. ve biliyorum gülüyorsun. ruhum...
şu an yazdıkklarımı okuyorsun biliyorum..ben sana ne dedim...işin gücün yok...oturmuş bunları okuyosun..git ders çalış dedim sana...hiç söz dinlemiyosun.
seninle 2 hafta telefon ile görüştük. ve bunun 1 haftası bile sana aşık olmama yetti. şimdi ayrılıyoruz... seninle geçen yedibuçuk aydan sonra ne anlamı var ki?
öyle özledim ki seni... baktığım herşeyde sen varsın... seninle msn de konusurken kullandığım kulaklıklar, aynı laptop, televizyonun yanındaki fil heykeli, aynı koltuklar, aynı desenler, aynı çekmece, aynı kutu, aynı kutudaki aynu fular.. inanırmısın çekmeceyi açtığımda, bütün odayı sarıyor kokusu. ben de gelince açıyorum, hiç kapatmıyorum.. kokun her yerde, sen her yerdesin...
bilirsin ya seni üzdüğümde başıma gelmeyen kalmaz. az önce çay doldurdum bardağa, saplı ince belli bardak. bardak çatladı, ikiye bölündü. elim yandı... sonra başka bir bardağa doldurdum. ikinci kata çıktım, şeker almadığımı farkettim, tabi çaydan içtikten sonra, inip aşağı indim, şeker aldım. sonra aynı hikayeyi çay kaşığı için yaşadım.. çok mu dalgınım? yoksa seni üzdüğümden mi geliyor bu başıma gelenler... evet doğru bildiniz, her şey seni üzdüğümden oluyor...
dün gece uykumdan ağlayarak uyandım. uyandığımda gözlerim ıslak ve kırmızıydı... banyoya gittim, aynaya baktığımda, umutsuzluğu, yenilmişliği, kaybetmişliği, üzülmüştüğü gördüm. sonra oturdum, bir sigara yaktım. sonra söndürdüm. iğrenç kokuyor. halbuki, onu hep severek içmişimdir, keyfini çıkarta çıkarta.
akşam televizyonda bebek parkını gördüm, hani güneri civaoğlu ile azra akını gördüğümüz yer, gazete okuyup, dondurma yediğimiz yer. içimden bir parça koptu.
ilk ada'ya gittiğimiz hafta sonunu hatırlıyor musun? elbette hatırlıyorsun. ben yine de hatırlatayım sana. (#8120684) hani o pazar akşamı benim dönüşüm vardı ya, işte o acıyı yaşıyorum her an.
